រឿង សំណួររបស់លោកគ្រូ

by C write

        នៅសង្កាត់លេខដប់បី នៃក្រុងប៉ារីស សំបូរអ្នកជំនួញ ចិន ខ្មែរជាច្រើន រស់នៅរក​ទទួលទាន​ទីនេះ។ អ្នករត់តាក់ស៊ីក៏ច្រើនណាស់ដែរ។ នៅហាងកាហ្វេតាបាក់ ខ្ញុំញៀន ដោយត្រូវមកញ៉ាំ​កាហ្វេទីនេះស្ទើតែរាល់ល្ងាច ហើយទីនេះ ខ្ញុំអាចនិយាយ ភាសា​ខ្មែរ​ជាមួយអ្នកលក់ និងអ្នកញ៉ាំ​កាហ្វេដូចគ្នា មកទីនេះ ខ្ញុំក៏បានដឹងរឿងរ៉ាវច្រើនពីប្រទេស កំណើតរបស់ឧពុកម្តាយខ្ញុំដែរ។

       ខ្ញុំកើតនៅលើយន្តហោះ គឺពេលដែលម្តាយខ្ញុំជិះយន្ដហោះមកបារាំង ដូច្នេះ មិន​ដឹងថាទី​កំណើតរបស់ខ្ញុំទីណាទេ តែខ្ញុំស្រឡាញ់ប្រទេសកម្ពុជា តាមដែលឪពុកម្តាយ​ខ្ញុំ ធ្លាប់មាន អនុស្សាវរីយ៍​តាំងពីកុមារភាពរបស់ពួកគាត់។

       ឪពុកខ្ញុំ ជាមិត្តដ៏ស្និទស្នាលបំផុតជាមយយលោកគ្រូរបស់ខ្ញុំ តែម្នាក់ៗរវល់ នឹង​ការងារគ្មាន ទំនេរ ទើបមិនសូវបានជួបគ្នា។ រាល់ដងដែលខ្ញុំជួបលោកគ្រូ ឪពុក​ខ្ញុំតែង​តែផ្ញើក្តីរលឹកតាមខ្ញុំរហូត។

       ខ្ញុំចេះភាសាខ្មែរច្រើនដូចភាសាបារាំងដែរ ទោះបីឈប់រៀនយូរដែរហើយក្តី ព្រោះ​បាន​អនុវត្ត នៅហាងកាហ្វេនេះ។ ខ្ញុំអាចសរសេររឿង កំណាព្យ ចម្រៀង បង្ហោះ តាមវែប​សាយ​បានរហូតលោក គ្រូដឹង ក៏ណាត់ជួបខ្ញុំ ដើម្បីពិភាក្សាគ្នាលេង។

       ស្រុកបារាំង ដែលធ្លាប់ជាម្ចាស់ខ្មែរជិតមួយរយឆ្នាំ គេពិតជាពូកែមែន សូម្បី រថភ្លើង​ដែលយើង​ជិះរាល់ថ្ងៃ អាចរត់បានចម្ងាយ៣៥០គីឡូម៉ែតក្នុងមួយម៉ោង។ នៅក្រោម​ដី លើដី និងលើអាកាស បារាំងមិនទុកឲ្យទំនេរឡើយ ទីណា ប្រទេស​ណាដែលបារាំង យល់ថាមានផលចំណេញគេទៅ​វិនិយោគភ្លាម ហើយគេបង្រៀន​កូនចៅគេឲ្យមានសមត្ថភាព គេផ្ដល់ឧកាសឲ្យជាតិសាសន៍គេរៀន​សូត្រយ៉ាងល្អ។

       ប្រទេសខ្មែរវិញឮតែរឿងមិនល្អ ឃើញតែជិះជាន់គ្នា ខ្ញុំអាណិតអាសូរបងប្អូនខ្មែរ ដែលពុំ​មាន​អំណាច ហើយត្រូវអ្នកមានអំណាចគំរាម ធ្វើបាប រំលោភសិទ្ធិ យកដីធ្លី បណ្ដេញចេញ​ពី​លំនៅ​ដ្ឋាន... អាណិតជាតិយើងណាស់ ធ្វើអាក្រក់ដាក់គ្នាឯង ជាង​បារាំង​ធ្វើទៅលើខ្មែរកាល​ជំនាន់១០០ឆ្នាំ​មុនទៅទៀត ក្នុងកាលៈទេសៈ ដែលពិភព​លោក​មាន​ច្បាប់ទម្លាប់ល្អយ៉ាងដូច្នេះ។

       លោកគ្រូមកដល់ ខ្ញុំហៅកាហ្វេខ្មៅជូនលោកគ្រូ។ យើងជជែកគ្នា សួរសុខទុក្ខគ្នា បន្ទាប់មក​លោកគ្រូក៏និយាយ៖    

       គ្រូបានអានអត្ថបទរបស់ប្អូនជាច្រើនតាមវែបសាយ ជាភាសាបារាំងផង និង​ភាសា​ខ្មែរផង គ្រូ​ដឹងថាប្អូនជាអ្នកនិពន្ធ ទាំងកំណាព្យ ទាំងរឿង និង​អត្ថបទ​វិភាគផ្សេង​ទៀត សុទ្ធសឹងតែសរសេរអំពី​សង្គមបច្ចុប្បន្ន ដោយ​រិះគន់​ត្រង់​ទៅ​សង្គមខ្មែរ​សព្វថ្ងៃ ថា​សង្គមពុករលួយ សង្គមបំបិទសេរីភាពក្នុង​ការ​បញ្ចេញមតិ សង្គម​នេះអយុត្តិ​ធម៌ អ្នក​មាន​អំណាចក្នុងសង្គម ប្រើអំណាចផ្ដេសផ្ដាស ជិះជាន់​គាប​សង្កត់​រាស្រ្ដ រំលោភ​យកដី​ប្រជាជន អ្នកមានអំណាច កាប់ព្រៃឈើ ធ្វើ​សម្បទានដីឲ្យ​បរទេស ដោយមាន​កុងត្រា​យូរៗ។ ប្អូនរិះគន់បែបនេះ ប្អូនមិន ខ្លាចទេឬ​អី? ម៉ែឪឯង និងខ្ញុំ មកនៅស្រុកនេះក៏​ព្រោះ​តែខ្មែរ គឺខ្មែរក្រហម ដែលគេកំពុង​កាត់​ទោសសព្វថ្ងៃនេះឯង។​

       សំណួររបស់លោកគ្រូច្រើពេក តែខ្ញុំសុំសួរលោកគ្រូវិញថា តើមន្រ្តីរដ្ឋាភិបាលខ្មែរ​មួយចំនួន សព្វថ្ងៃធ្វើ​អីចឹង​​មែន​ ឬក៏អត់?

       អើ! គ្រូក៏ឃើញអីចឹងដែរសព្វថ្ងៃ។

       លោកគ្រូឃើញយ៉ាងម៉េចខ្លះ?

       ឃើញពួកអ្នកធំមួយចំនួនធំ កាប់ព្រៃឈើលក់ អ្នកខ្លះ​ទន្រ្ទាន​​​យកដីគេត្រង់ៗដូច​នៅបឹងកក់ នៅកំពង់ស្ពឺ និងទីកន្លែងផ្សេងទៀត ហើយ​ឯក​ឧត្តមខ្លះ​ទៀត​សប្បាយតែ​នឹង​ជាមួយស្រីក្មេងៗ។ កូនរបស់គ្រូ នៅស្រុកខ្មែរស្រាប់ រឿង​អីមិនដឹងរឿងប៉ុណ្ណឹង។

       លោកគ្រូឃើញ លោកគ្រូដឹង ម៉េចក៏មិនសរសេរទៅ?

       អឺ! មកពីពូខ្លាចគេស្គាល់ គេតាមចាប់ដាក់គុក ឬសម្លាប់។ និយាយឲ្យចំគឺលោកគ្រូ​ខ្លាច​ ស្លាប់​ព្រោះធ្លាប់គេសម្លាប់ តែមិនស្លាប់កាលពីជំនាន់អាពត តែសព្វថ្ងៃ គ្រូឃើញ​គេ​ចាប់អ្នករិះគន់ដាក់គុក​ឃើញអ្នករិះគន់សង្គម ត្រូវគេសម្លាប់ជាបន្ដ​បន្ទាប់។ អីចឹង​ហើយបានជាគ្រូសួរឯង។

       គ្រូមិនសរសេរ អ្នកផ្សេងទៀតមិនសរសេរ ព្រោះខ្លាចអ្នកធំនៅភ្នំពេញស្គាល់មុខ​គេ​ចាប់ដាក់​គុក។ ខ្ញុំជូនយោបល់លោកមួយ គឺពួកចោរជញ្ជក់ឈាមខ្មែរអស់នេះ បើ​យើងមិន​សរសេរប្រាប់ឲ្យ​ដឹងខ្លះ ពួកនេះគិតថាយើងជាខ្មែរដូចគេឯងដែរនោះមិនដឹង ខ្យល់អីទាំងអស់។ មួយទៀត ពួកពុក​រលួយ​មាន​អំណាចទាំងនោះ ធ្វើបានប្រជាជន​ត្រង់ៗ គេមិនខ្លាចផង យើងគ្រាន់តែសរសេរប្រឌិត បែរ​ជា​មានទោស បែរជាត្រូវរដ្ឋខ្មែរ​ថ្កោលទោស បើអីចឹងមែន មានតែរដ្ឋនេះទាំងមូល មានសុទ្ធតែ​មនុស្ស​ពុក​រលួយ មាន​សុទ្ធតែឥស្សរជនមិនមែនជាខ្មែរ?

       តែប្អូនគួរសរសេរសរសើរ​គេ​ខ្លះ​ទៅ កុំសរសេររិះគន់សង្គមខ្មែរខ្លួនឯងខ្លាំងពេក នាំ​​ឲ្យ​បរទេស​មើលងាយប្រទេសយើង។

       ខ្ញុំជាអ្នកនិពន្ធ ខ្ញុំគ្មានអាវុធសម្រាប់ច្បាំងទេ ខ្ញុំក៏មិនស៊ីប្រាក់ខែនៅស្រុកខ្មែរដែរ។ តែបើអ្នកឯង​ខ្លាចគេរិះគន់ ធ្វើឲ្យត្រឹម​ត្រូវទៅ ធ្វើតាមច្បាប់ទម្លាប់ទៅ។ លោកគ្រូមើល! អ្នក​នៅបឹងកក់ ពួកគេជា​ខ្មែរ ជាមនុស្សកំពុងមានជីវិត ត្រូវក្រុម​ហ៊ុនរបស់ឈ្មួញ ដែល​កំពុងមាន អំណាចក្នុងព្រឹទ្ធសភាបូមដី​ចាក់ពន្លិច តើឲ្យ​គេ​សប្បាយ​​រីករាយនឹងទង្វើ​នេះ​យ៉ាងម៉េច? ខ្លួនឯងមានអំណាច មានលុយហើយ តែខ្វះមនសិការ ទាំងប្ដី ទាំងប្រពន្ធ ឮតែប្រជាជនខ្មែរ ធ្វើបាតុកម្មប្រឆាំង។ ដីខ្មែរទំនេរឲ្យគគោក មក​ទន្ទ្រានអីដីបឹងកក់? មើលគំរូ Camko City គេធ្វើម៉េចក៏មិនមានទំនាស់ នឹងអ្នក​ណា​។

       ប្អូនមានផ្ទះ ឬមានសាច់ញាតិនៅបឹងកក់ដែរទេ បានជាមានកំហឹងយ៉ាងនេះ?

       ខ្ញុំគ្មានផ្ទះ គ្មានសាច់ញាតិ ហើយក៏គ្មានដីនៅស្រុកខ្មេរទេ។ ខ្ញុំនៅអ៊ឺរ៉ុប​ដូចលោក​គ្រូដឹងស្រាប់ តែខ្ញុំមិនស្ងប់ចិត្តដូចអ្នកមានអំណាច​នៅក្នុងស្រុក ដែលធ្វើយ៉ាងអាក្រក់​ដាក់​​ប្រជាជនខ្មែរ។ អ្នកនៅ​ភ្នំពេញ នរណាខ្លះដែល​មិនដឹង នរណាខ្លះដែលមិនឃើញ សូម្បី​នាយករដ្ឋមន្រ្ដី ប្រធាន​រដ្ឋសភា ប្រធានព្រឹទ្ធ​សភា មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល តុលាការ និង​អជ្ញាធរ​ឯទៀតក៏ជ្រាបរឿងនេះដែរ តែម៉េចក៏​ទុក​ឲ្យមនុស្ស​វេទនា មិនព្រមរកដំណោះ​ស្រាយ។ បើយួនយកដីនៅតាមព្រំដែនគគោក ប្រជាជននាំគ្នា​តវ៉ា បែរជានាំគ្នាគគ្រឹក​គគ្រេងចាប់គ្នា​ដាក់​គុក ប្រជាជននាំគ្នាការពារដីខ្មែរ​យើងសោះហ្នឹងណា៎។

       តែស្រុកយើងល្អច្រើនហើយ ថ្ងៃមុនពូឃើញចិនលុបបំណុលអស់ច្រើនណាស់ ប្រសិនបើទប់​ស្កាត់ការរំលោភបំពានបានទៀតគឺល្អមែនទែន មិនអីចឹងប្អូន?

       ខ្ញុំយល់ស្រប។ តែលោកគ្រូចាំមើល បន្ដិចទៀត អ្នកមានលំនៅ នៅប៊ូឌីងនឹងជួប​រឿង ​វេទនា​ដូច​សហគមន៍បឹងកក់មិនខាន។ គំរូមានមកហើយ ដូចជាប្រជាជននៅ​សម្បុកចាប ដីក្រហមបឹង​ឈូក ហើយនៅកំពង់ស្ពឺក៏ដូចគ្នាដែរ ម៉េចក៏រដ្ឋាភិបាលមិន​ព្រម ប្រើមនុស្ស មានសមត្ថភាពឲ្យចាត់​ការរឿងទាំងនេះ ឬក៏សុទ្ធតែអ្នកអត់សមត្ថភាព ក្នុងសង្គមទើបស្រុក ទេសច្របូកច្របល់ដល់ម្លឹង។

       សង្គមមនុស្សតែងតែអីចឹងហើយ។

       មិនមែនទេលោកគ្រូ។ សង្គមគេ អ្នកធ្វើឲ្យសង្គមច្របូកច្របល់គឺពួកមនុស្សក្រៅ​សង្គម ឬក៏ពួក​ឯកឧត្តមទាំងនោះជាជនក្រៅសង្គមដែរ ទើបគ្មានសីលធម៌ទាល់តែ​សោះ។

       កុំថាគេធ្ងន់ៗពេក គេជាអ្នចេះដឹងហើយ ទើបប្រជាជនខ្មែរ រដ្ឋាភិបាលខ្មែរទទួល​ស្គាល់ ផ្ដល់​តួនាទីឲ្យធ្វើឯកឧត្តម ធ្វើឧកញ្ញាណាប្អូន។

       ក្រែងកូនលោកគ្រូលោកចប់បណ្ឌិតនៅអ៊ឺរ៉ុប ម៉េចក៏ធ្វើជាស្មៀនរបស់ឯកឧត្តម?

       មកពីយើងមិនមានបក្ខពួកណាប្អូន។

       អាហ្នឹងហើយ ដែលខ្ញុំថា អ្នកឲ្យងារទៅពួកមនុស្សជំលើយ អមនុស្សធម៌អស់នោះ មិនដឹងថា​គាត់​ជាជនប្រភេទណាទេ។

       ពួកគេមិនមែនជាមនុស្សបាតសង្គមទេ ពួកគេជាអ្នកការពារជាតិខ្មែរយើងណា​ប្អូន។

       ខ្ញុំមិនបានថាអ្នកធំជាជនបាតសង្គមទេលោកគ្រូ តែខ្ញុំមើលងាយនរណាដែលធ្វើ​បាប ខ្មែរ ខ្ញុំ​មើល​រលងនរណាដែលកំពុងជញ្ជក់ឈាមខ្មែរ នរណាដែលរំលោភច្បាប់​ខ្មែរ និងខ្មែរណាដែលជា​អាយ៉ង។ ចុះលោកគ្រូវិញ?

       ចំពោះគ្រូ គ្រូទើបតែត្រលប់ពីភ្នំពេញបានមួយអាទិត្យប៉ុណ្ណោះ ក្នុងក្បាលគ្រូស្មុគ​ស្មាញ ណាស់។ គ្រាន់តែទៅឈរមើលគេបង្រ្គាបអ្នកភូមិបឹងកក់ គ្រូចង់ខ្សោយបេះដូង។ គ្រូ យល់ថា ពួកនេះគួរតែយើងមើលងាយមែន គ្មានមនុស្សធម៌ក្នុងខ្លួន។ គ្រូទៅឃើញ​គេបូមខ្សាច់ដាក់​បឹងកក់​ហើយ ប្អូនអើយអាសូរគ្នាណាស់។

       ម៉េចក៏លោកគ្រូមិនសរសេរ អំពីព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនោះ?

       គ្រូខ្លាចចេញពីស្រុក​ខ្មែរ​មិន​រួច ខ្លាចមិនបានជិះយន្តហោះមកជួបកូនប្រពន្ធវិញ។ នេះគេហៅថា ចាស់ខ្លាចស្លាប់ណាប្អូន។

       ឥឡូវលោកគ្រូមកដល់ផ្ទះវិញហើយ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាបានអានអត្ថបទរបស់លោកគ្រូឆាប់​មិនខាន។ តើលោកគ្រូនឹងសរសេរអំពីអ្វីមុនគេ?

       ប្អូនអើយ គ្រូប្រហែលមិនសរសេររិះគន់សង្គមខ្មែរទេ កាលមុនចូលរួមធ្វើបាតុ​កម្ម​នឹងគេ ឲ្យរដ្ឋា​ភិបាលខ្មែរគោរពតាមសន្ធិសញ្ញាក្រុងប៉ារីស ពួកភ្នំពេញគេថតរូបជាប់ភ័យ​មិន​ស្ទើរទេ ឥឡូវលែង​ហ៊ាន​តវ៉ា សរសេរអីទៀតហើយ ព្រោះចង់ឲ្យកូនបានធ្វើឯក​ឧត្តម​​នឹង​គេ។ សុំទោសផងណាប្អូន។

       លោកគ្រូ! នេះជាសេរីភាពរបស់លោកគ្រូទេ ខ្ញុំមានបង្ខមលោកគ្រូឯណា។

       ប្អូនអើយ! ព្រោះតែអាកូនវាចង់ធ្វើធំនៅស្រុកខ្មែរ ខ្ញុំលះបង់ការសរសេរ​ចោល​ហើយ​។ តែគ្រូចង់​ឲ្យឯងឈប់ដែរ ព្រោះស្ដាយបើប្អូនត្រូវគេចាប់ដាក់គុកដាក់ច្រវ៉ាក់​ទៅ។

       មិនអីទេ! លោកគ្រូកុំបារម្ភ ខ្ញុំគ្រាន់តែសរសេររិះគន់ដើម្បីស្ថាបនា ខ្ញុំក៏ចង់ឃើញ​សង្កមខ្មែរ មាន​លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ គោរពសិទ្ធិមនុស្សដូចប្រទេស​ផ្សេងៗទៀតដែរ ព្រោះ​ខ្មែរយើងផ្ដាច់ ការមកតាំង​ពីខ្ញុំមិនទាន់កើតម្ល៉េះ ល្មមអ្នកជំនាន់ថ្មីដឹកនាំ រកពន្លឺ រក​កិត្តិយសឲ្យខ្មែរបានហើយ តែបើដល់ពេល​នោះ ខ្ញុំទោលែងស្រុកខ្មែរ ហើយត្រូវគេចាប់ ព្រោះតែសរសេរប្រឌិត​អំពី ប្រទេសខ្មែរមែននោះគឺ​ប្រាកដ​ណាស់ សង្គមខ្មែរនៅតែ​ផ្ដាច់ការដដែល ដែលត្រូវអំពាវនាវ ទៅពិភពលោក ឲ្យចូលជួយ​កែ​ទម្រង់ទើបបាន៕