ផ្ទះនៅមិនបាន ស្នូរផ្ទុះរំខាន ចិត្តទាំងថ្ងៃយប់
រត់ចោលលំនៅ បាត់បង់សព្វគ្រប់ ជីវិតជំពប់
ទុក្ខសោករ៉ាំរ៉ៃ។
ទុក្ខមួយបាត់ដី អ្នកមានមន្រ្តី រឹបទុកក្នុងដៃ
ស្រែចម្ការភ្លឺ ខានធ្វើសព្វថ្ងៃ ជីវិតក្រក្រៃ
បានអ្វីរំពឹង។
ទុក្ខប្ដីទៅច្បាំង ប្រយុទ្ធតតាំង លោះអស់ព្រលឹង
តែឯងសែនខ្វល់ រស់គ្មានពំនឹង បានត្រឹមសញ្ជឹង
ហៅរកអ្នកជួយ។
ឯផ្ទះបាក់បែក ដំបូលរហែក ជាបំណែកព្រួយ
បំណុលជីវិត ជុំជិតរលួយ លើផែនដីមួយ
ស្គាល់តែនិរាស្រ្ត៕
No comments:
Post a Comment