ទម្លាប់

by C write

​ទម្លាប់​ពិបាកកែ​ប្រែ​ណាស់ តែមិនមែនមានន័យថា កែមិនបាននោះទេ។ ទម្លាប់ខ្ជិល​មិនធ្វើការងារផ្ទះ ទម្លាប់ក្រោកពីគេងយឺត មិនចូលចង្រ្កានដាំស្ល ទៅសាលាយឺតយ៉ាវ ស្លៀកពាក់មិនសមតាមពិធី ពិសេសសម្រាប់យុវវ័យ ដែលមានទម្លាប់ខ្ជិល រួមទាំងខ្ចិលអាន ខ្ជិលសរសេរផងនោះ គឺពិតជានាំ​ មកនូវបរាជ័យក្នុង​ជីវិតមិនខាន។

សង្គមខ្មែរសព្វថ្ងៃ ដែលមានសាលារៀនដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ តែមិនសូវ​មាន​គុណភាព នោះ គឺជាផ្នែកមួយដែលនាំយុវវ័យទៅរកភាពខ្ជិល​ច្រអូស​ហើយទម្លាប់ខ្ជិលច្រអូស របស់យុវជនទាំងនេះ ជាកត្តាជម្រុញ​ឲ្យមានអំពើ​ពុករលួយក្នុងវិស័យអប់រំ ស្របពេល​ដែលប្រាក់បៀរវត្សគ្រូ​បង្រៀន​នៅ​មាន​តិចតួចស្ដួចស្ដើងនៅឡើយ។

យុវជន និងទម្លាប់ទៅរកជោគជ័យក្នុងសង្គម។

ក្រៅពីការរៀនសូត្រ ដែលជាភារៈមួយដ៏សំខាន់បំផុតរបស់ខ្លួន យុវជនត្រូវ​មានទម្លាប់ចូលរួមក្នុងសកម្មភាពនានារបស់សង្គម ដូចជាចុះទៅសហគ​ម​ ជនបទ​សិក្សា​ពីជវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជន សិក្សាស្រាវជ្រាវពីវប្បធម៌​ប្លែកៗ​តាមតំបន់ និងសរសសេរចង​ក្រងជា​សៀវភៅ ទើបនាំឲ្យខ្លួនកាន់តែ​មាន​​ការ​យល់ដឹងពីសង្គម ពីជាតិកំណើត ព្រលឹងបុព្វ​បុរសរបស់ខ្លួន ហើយ​ចេះ​ស្រលាញ់ និងមានចិត្តចង់ឃើញសង្គមទៅជាបែបណានាថ្ងៃ​អនាគត។

ទម្លាប់ខ្ចីលុយគេចាយ ហើយមិនសង ឬហៅជាសាមញថាស៊ីដាច់ ក៏មិន​ល្អ​ដែរឬ។ ទម្លាប់​នេះមានតាំងពីជនធម្មតារហូតដល់រដ្ឋ ដែលបង្ហាញពី​ភាព​​អសមត្ថភាពរបស់​អ្នកដឹកនាំ។

មិនមាននរណាម្នាក់ចិត្តល្អ លោះលាងប្រាក់ឲ្យយើងរាប់រយលានដុល្លារទេ សូម្បីប្រទេសម្ចាស់ពិភពលោកដូចជាសហរដ្ឋអាមេរិកក្តី តែបើប្រទេស​ណា​​​មួយ មិនឲ្យខ្មែរយើងសងបំណុល លុះណាតែប្រទេសយើង សុខចិត្ត​ដើរ តាមនយោបាយរបស់គេ ឬធ្វើជាអាយ៉ងរបស់គេ។

សង្គមត្រូវការការអភិវឌ្ឍន៍ក៏ពិតមែន តែត្រូវពិនិត្យមើលថា តើជំនួយ​សម្រាប់​យកមក ធ្វើការងារនោះ ជះឥទ្ធិពលអ្វីខ្លះដល់ប្រយោជន៍ជាតិ និង​ទំនាក់ ទំនងជាអន្ដរជាតិរបស់ យើង ព្រោះការទទួលយកជំនួយ​ពី​ប្រទេស​ណាមួយ ប្រទេសនោះ ពិតជាសម្លឹងទៅ អនាគតវែងឆ្ងាយ ជាមិត្ត ឬជា​សត្រូវ បើជាមិត្ត តើនឹងមានមិត្តភាពរយៈពេលយូរប៉ុន​ណា? ម្យ៉ាង គួរតែ​ស្វែងយល់អំពី នយោបាយលើឆាកអន្ដរជាតិឲ្យបានច្រើន ចៀសវាង​ទទួល​ជំនួយ ដោយ បណ្ដោយឲ្យប្រទេសជាតិហិនហោចដូចសម័យខ្មែរក្រហម និង​ការលុក លុយរបស់វៀតណាមមកកម្ពុជាក្នុងឆ្នាំ១៩៧៩។

ប្រទេសកម្ពុជា បន្ទាប់ពីទទួលជំនួយហើយ តើប្រើប្រាស់ជំនួយមានប្រសិទ្ធ​ភាពប៉ុន​ណា បើធនធានមនុស្សរបស់ខ្មែរនៅមានកម្រិត ហើយអំពើពុក​រលួយ បានរីករាល​ដាល​​ហួសព្រំដែន។ ឯម្ចាស់ជំនួយដែលមិនខ្វល់ខ្វាយ ដាក់លក្ខខណ្ឌដល់កូនបំណុល ជាការល្អ តែជនជាតិខ្មែរ ឬស្រករក្រោយ​រាប់ជំនាន់ នឹងចៀសមិនផុតពីការសងបំណុល​នេះ មិនចប់មិនហើយ។

ទម្លាប់ខ្ចិលច្រអូស ខ្វះភាពវាងវៃរបស់យុវជន នាំឲ្យរដ្ឋាភិបាល និងក្រុម​ដឹកនាំឯទៀត ធ្វើអ្វីស្រេចតែនឹងចិត្ត មិនបានបង្ហាញតម្លាភាពដល់សង្គម ទូទៅ ដែលអនាគតរបស់យុវជនត្រូវទទួលថ្មបាក់ ពីសង្គមមុនៗ ពិសេស ត្រូវសងបំណុលតកូនតចៅ។ ចុងក្រោយ កម្ពុជាបានត្រឹមតែឈ្មោះជា​ប្រទេស​ក្រីក្រជាងគេក្នុងពិភពលោក ជាកូនបំណុលរបស់ពិភពលោក និងជាប្រទេសដែលរណប​តាមតែនយោបាយប្រទេសម្ចាស់បំណុលតែ​ប៉ុណ្ណោះ៕