សមុទ្រ

by Tararith

សម្លឹងសមុទ្រមហាធំ                      អមដោយជួរភ្នំព័ទ្ធជុំជិត

សមុទ្ររស់នៅមានជីវិត                  ដោយជំរិតយកទឹកនានា។

មានទឹកសន្សើមជាដើមផង               សមុទ្រនៅប៉ងរាល់វេលា

សន្សើមតិចតួចប្រមូលគ្នា                ក្លាយជាទឹកប្រៃក្នុងសាគរ។

វស្សានមកដល់ផលបានទៀត         ទឹកភ្លៀងឥតឃ្លាតធ្លាក់ពុះពោរ

ទៅក្នុងសមុទ្រនាំនាចជោរ               សមុទ្រថ្ងូរថាមិនគ្រប់ឡើយ។

ទឹកហូរពីស្ទឹងបឹងទន្លេ                      ហូរជ្រេទេរទៅឥតមានស្បើយ

ធ្លាក់ចូលសមុទ្រថែមទៀតហើយ       សមុទ្រធំល្វើយនៅមិនគ្រប់។

សង្កេតទៅលើមនុស្សដូចគ្នា             ទ្រព្យធនហូរហៀនៅមិនឈប់

ស្វែងបុណ្យអំណាចទាំងថ្ងៃយប់        គ្មានអ្វីនឹងទប់ចិត្តលោភបាន។

ធម្មជាតិនិងមនុស្សលោកដូចគ្នា         លោភលន់ផ្តន្ទាវាតទន្ទ្រាន

មាសប្រាក់បុណ្យសក្កិយកឲ្យបាន      ចិត្តអើយឥតស្រានបានអ្វីឆ្អែត។