by Tararith
ខ្មែររសាត់ចេញពីភូមិដ្ឋាន រង់ចាំសានត្រាណនឹងវិលទៅ
រហូតពេលនេះឆ្ងាយលំនៅ រាល់ថ្ងៃគិតជ្រៅទៅស្រណោះ។
គិតដល់ព្រលឹងដូនតាខ្មែរ ឃ្លាតស្រុកផងដែរគួរអាឡោះ
អាល័យទាំងមនុស្ស និងរបស់ នាំគ្នារត់ ហោះ រកទីសុខ។
ជាមនុស្សគេដេញចាប់សម្លាប់ ធនធានទ្រព្យស្រាប់គេស្រណុក
រឹបជញ្ជូនយកចេញពីស្រុក ដឹកយកទៅស្តុកលក់បន្ដ។
ប្រជាខ្មែរខ្លះនៅមិនដឹង ទាំងរូបព្រលឹងគេលម្អ
សារៈមន្ទីរល្បីឈូឆ មើលវត្ថុល្អរបស់ខ្មែរ។
រម្លឹកទៅទៀតដីដ៏ធំ បាត់បង់ម្ដងម្ដុំមកហូរហែ
ព្រោះតែជាតិសាសន៍នៅក្បែរៗ មិនដែលគេចកែក្ដីប្រាថ្នា៕
No comments:
Post a Comment