Wednesday, December 21, 2011

ជ័យជំនះរបស់នាយរឿង

តែងដោយនាយ ខ.ប៊.ហ៊ាង

   ប្រ​​ទេ​ស​ជា​តិ​និ​មួ​យ​ៗ នឹ​ង​ចំ​រើ​ន​ថ្កុំ​ថ្កើ​ង​ទៅ​បា​ន ក៏​ម​ក​ពី​ប្រ​ជា​ជ​ន​ក្នុ​ង​ជា​តិ​នោះ​ៗ​មា​ន​សេ​ច​ក្តី សា​ម​គ្គី​ព្រ​ម​ព្រៀ​ង​ចេះ​រួ​ប​រួម​កំ​លាំ​ង​ជួ​យ​គ្នា​សា​ង​ជា​តិ ហើ​យ​ប្រ​ជា​ជ​ន​នោះ​ៗ​ត្រូ​វ​មា​ន​កា​រ​សិ​ក្សា​ជ្រៅ​ជ្រះ​ មិ​ន​ល្ង​ង់​ខ្លៅ ព្យា​យា​ម​ប្រើ​កំ​លាំ​ង​ចិ​ត្ត​និ​ង​កំ​លាំ​ង​កា​យ បំ​រើ​ប្រ​ទេ​ស​ជា​តិ​មា​តុ​ភូ​មិ​ដោ​យ​មិ​ន​មា​ន​គិ​តដ​ល់​កា​រ​នឿ​យហ​ត់​ទាំង​ពួ​ង​។
  គ្រោ​ង​កា​រ​ណ៍​ក​សា​ង​ជា​តិ​មិ​ន​មែ​ន​កា​រ​ងា​យ​ដូ​ច​យើ​ង​និ​យា​យ​ចេ​ញ​ពា​ក្យ​មក​ទេ​ ​តែ​កា​រ​ធ្ង​ន់​បំ​ផុ​ត ហើ​យ​ជា​គុ​ណ​ធ​ម៌​ដែ​ល​ប្រ​ជា​ជ​ន​ខ្មែ​រ​យើ​ង​ត្រូ​វ​មា​ន​ប្រ​ចាំ​ចិត្ត​ ប្រ​ជា​ជ​ន​ប្រៀ​ប​ដូ​ច​រ​ប​ង​ផ្ទះ​ ​បើ​ប្រ​ទេ​ស​ជា​តិ​ យើ​ង​មា​ន​រ​ប​ង​ដែ​ល​មិ​ន​មាំ​ទាំ​ ​ហើ​យ​មិ​ន​ចំ​ពោះ​តែ​ចោ​រ​ទេ​ ដែ​ល​ហ៊ា​ន​ចូ​ល​ម​ក​លុ​ក​លុ​យ​ផ្ទះ​យើ​ង​ ​សូ​ម្បី​តែ​ ស​ត្វ​តិ​រិ​ច្ឆា​នក៏​ហ៊ា​ន​មើ​ល​ងា​យ​ចូ​ល​ម​ក​ជា​ន់​ក្នុ​ង​ផ្ទះ​យើ​ង​ដែរ​ ក្នុ​ង​​​ទំ​ន​ង​នេះ​បើ​ប្រ​ជា​ជ​ន​រ​ប​ស់​ជា​តិ​យើ​ង​ ជា​ប្រ​ជា​ជ​ន​ដែ​ល​ខ្ស​ត់​ខ្សោ​យ​ដូ​ច​រ​ប​ង​ផ្ទះ​ ស​ត្រូ​វ​ក៏​អា​ច​ចូ​លម​ក​ជិះ​ជា​ន់​ដូ​ច​គ្នា​ដែ​រ​។
  ម្យ៉ា​ង​ទៀ​ត​សេ​ចក្តី​ចំ​រើ​ន​ថ្កុំ​ថ្កើ​ង​រ​ប​ស់​ជា​តិ​នោះ​ យើ​ង​អា​ច​ទ​ទួ​ល​ផ​ល​បា​ន​ដោ​យ​មិ​ន​មា​ន​ភ្ញាក់​ខ្លួ​ន​ប៉ុ​ន្មាន​ទេ​ តែ​ពេ​ល​កា​ល​ណា​ប្រ​ទេ​ស​យើ​ង​ពេ​ញ​ទៅ​ដោ​យ​ប្រ​ជា​ជ​ន​ដែ​ល​មា​ន​វ​ឌ្ឍ​នៈ​ធ​ម៌​ល្អ​ ​មា​ន​កំ​លាំ​ង​ ​កា​យ​និ​ង​កំ​លាំ​ង​ចិ​ត្ត​ក្លា​ហា​ន​ ​មា​ន​កា​រ​ក​សិ​ក​ម្ម​ ​ឧ​ស្សា​ហ​ក​ម្ម​ ​និ​ង​ពា​ណិ​ជ្ជ​ក​ម្ម​មាំ​ទាំ​ហើ​យ​ ​ប​រិ​បូ​ណ៌​ហើ​យ ​ពេ​ល​នោះ​ស្តែ​ង​ឲ្យ​ឃើ​ញ​ថា​ជា​តិ​យើ​ង​ចំ​រើ​ន​ហើ​យ​ឈា​ន​ជំ​ហា​ន​ទៅ​កា​ន់​ឯ​ក​រា​ជ្យ​ប​រិ​បូ​ណ៌​។
   វេ​លា​នេះ​ ​ខ្ញុំ​បា​ទ​សូ​ម​នាំ​អ្ន​ក​អា​ន​ទៅ​ដ​ល់​ក​ន្លែ​ង​រឿ​ង​នេះ​កើ​ត​ឡើ​ង​ម​ក​ហើ​យ​។
   វេ​លា​ក​ន្ល​ង​ម​ក​ហើ​យ​ ៣​០​ឆ្នាំ​ នៅ​ឃុំ​ស្វា​យ​ប៉ោ​ស្រុ​ក​បា​ត់​ដំ​ប​ង ជា​ឃុំមួ​យ​យ៉ា​ង​ ​ដែ​ល​នៅ​ដា​ច់​ឆ្ងា​យ​ពី​គេ ឃុំ​នេះ​តាំ​ង​នៅ​ក​ណ្តា​ល​ព្រៃ​ ​​ដែល​មា​ន​ព្រៃ​ឈើ​ធំ​ៗ​ដុះ​ព័​ទ្ធ​ជុំ​វិ​ញ​ ​ហើយ​ក្រៅ​អំ​ពី​ព្រៃ​ឈើ​ដែ​ល​​ ធ្វើ​ឲ្យ​ឃុំ​នេះ​ពួ​ននៅ​ក្នុ​ង​សេ​ច​​ក្តីង​ងឹ​ត​ ហើ​យ​នៅ​មា​ន​បឹង​ និ​ង​អូ​ជា​ច្រើ​ន​ក​ន្លែ​ង​ដែ​ល​មា​ន​ម​នុ​ស្ស​ និ​ង​ក្រ​ពើ​ ​​អា​ស្រ័យ​ជា​ទី​កំ​បាំ​ង​​។
    ចំ​ណែ​ក​ប្រ​ជា​ជ​ន​ក្នុង​ឃុំ​ស្វា​យ​ប៉ោ​ ​​មា​​នភា​​គច្រើ​​នដែ​ល​មិ​ន​មា​ន​កា​រ​ប្រ​កប​រ​ប​រ​រ​ក​ទ​ទួ​ល​ឲ្យ​មាំ​ទាំ​ ​ជា​ល័​ក្ខថា​ន​ទេ​ ក្រៅ​អំ​ពី​នាំគ្នា​​ចា​ប់​ក្រពើ​ល​ក់​ប​ន្តិ​ច​ប​ន្តួ​ច​ ​កា​រ​ចា​ប់​ក្រ​ពើ​នេះ​ អ្ន​ក​ស្វា​យ​ប៉ោ​និ​យម​តាំ​ង​ពី​ដើ​ម​រ​ហូ​ត​ម​ក​ដ​ល់​ពេ​លនេះ​ ​នៅ​តែ​ដំ​ណើ​រ​កា​រ​រ​ប​រ​ដ​ដែ​ល​ត​រៀ​ង​មក​ ​ក្រៅ​អំ​ពី​ចា​ប់​ក្រពើ​ល​ក់​។​
   បើ​លោ​ក​អ្ន​ក​មើ​ល​ភូ​មិប្រ​ទេ​ស​ស្វា​យ​ប៉ោ​ឲ្យ​ច្បា​ស់​ ​ឃើ​ញ​ថាឃុំ​ស្វា​យ​ប៉ោ​ជា​ឃុំ​មួ​យ​ដែ​ល​នៅ​ដា​ច់​ឆ្ងា​យ​ពី​គេ​ ផ្លូ​វ​គ​ម​នា​គ​ម​ន៍​ទៅ​ម​ក​ក៏​មិ​ន​ស្រួ​ល​ ម្យ៉ា​ង​ទៀ​ត​ឃុំ​នេះ​មា​ន​ល្បី​ឈ្មោះ​ថាចា​ញ់​ខ្លាំ​ង​ណា​ស់​។​​​​​​
  ការ​ដែ​ល​ធ្វើ​ឲ្យ​មា​ន​ជ​ម្ងឺ​គ្រុ​ន​ចា​ញ់​នេះ​ ​ក៏​កើ​ត​អំ​ពី​មូ​ស​ដែ​ល​អា​ស្រ័​យ​នៅ​តា​ម​បឹ​ង​តា​ម​អូ​ ​ដែ​ល​មា​ន​ទឹ​ក​ស្អុ​យ​មិ​ន​ហូ​រ​សោះ​ ​ហើ​យ​គ្រ​ប​នឹ​ង​ដើ​ម​ឈើ​ធំ​ៗ ​ដុះ​ព័​ទ្ធ​ជុំ​វិ​ញ​ធ្វើ​ឲ្យ​ទី​ដី​សើ​ម​គ្មា​ន​ស្ងួ​ត​ ម្យ៉ា​ង​ទៀ​ត​ ​អ្ន​ក​ស្រុ​ក​មិ​ន​ព្យា​យា​ម​រៀ​ប​ចំ​ទី​ភូ​មិ​លំ​នៅឲ្យ​ស្អា​ត​បា​ត​ត្រូ​វ​តា​ម​វី​ធី​រ​ក្សា​រោ​គ​។​
  នៅ​ក្រោ​ម​ដើ​ម​ស្វា​យ​ធំ​មួ​យ​ដើ​ម ដែ​ល​មា​ន​មែ​ក និ​ង​ស្លឹ​ក​យ៉ា​ង​ក្រា​ស់​ដុះ​នៅ​មា​ត់​អូ​ ​មា​ន​ខ្ទ​ម​មួ​យ​ ​ដែ​ល​ស​ង់​ដា​ច់​ឆ្ងា​យ​ពី​គេ​ ​ម្ចា​ស់​ខ្ទ​ម​នេះ​ប្រុស​ពោះ​ម៉ា​យ​អា​យុ​ប្រ​ហែ​ល​៤​០​ឆ្នាំ​ ​ភ​រិ​យា​គា​ត់​ស្លា​ប់​ចោ​ល​ទៅ​រ​យៈ​វេ​លា​៤​ឆ្នាំហើ​យ​​។​
  តា​ខែ​ម​ម្ចា​ស់​ខ្ទ​ម​នេះ​ ​មា​ន​កូ​ន​ពី​រ​នា​ក់​ប្រុ​ស​ឈ្មោះ​វិ​ទ្ធ​អា​យុ​១​២​ឆ្នាំ ​ជា​ប​ង​និ​ង​ផា​នីអា​យុ​១​០​ឆ្នាំ​ជា​ប្អូ​ន​ ​តា​ខែ​ម​មា​ន​រ​ប​រ​រ​ក​ទ​ទួ​ល​ទា​ន​ចា​ប់​ក្រ​ពើ​ល​ក់​ជាកិ​ច្ច​វ​ត្ត​ ​រ​ប​រ​បែ​ប​នេះ​មិ​ន​ជួ​យ​ឲ្យ​តា​ខែ​ម​កើ​ត​ជា​សេ​ដ្ឋី​ ឬ​ជា​អ្ន​ក​មា​ន​ទ្រ​ព្យ​ប​រិ​បូ​ណ៌​ទេ​ ​គ្រា​ន់​តែ​មា​នក​ម្រៃ​ប​ន្តិ​ច​ប​ន្តួ​ច​ចិ​ញ្ចឹ​ម​ជី​វិ​ត​ទៅ​មួ​យ​ថ្ងៃៗ​។
   ក្រៅ​អំ​ពី​តា​ខែ​ម​ម្នា​ក់​ហើ​យ​ ​មា​ន​អ្ន​ក​ឯ​ទៀ​ត​ភា​គ​ច្រើ​ន​ដែ​ល​មា​ន​រ​ប​រ​ចា​ប់​ក្រ​ពើ​ល​ក់​ដូ​ច​គ្នា​ដែ​រ​ ​តែ​វិ​ធី ​និ​ង​រ​បៀ​ប​ដែ​ល​តា​ខែ​ម​ប្រើ​ចា​ប់​ក្រ​ពើ​នេះ ​ខុ​ស​ចំ​លែ​ក​ពី​គេ ​គឺ​​គា​ត់​ប្រើ​កូ​ន​ប្រុ​ស​គា​ត់​ធ្វើ​នុ​យ​សំ​រា​ប់​ប​ញ្ឆោ​ត​ក្រ​ពើ​ ​គាត់​យ​ក​អា​វិ​ទ្ធ​កូ​ន​គា​ត់​ច​ង​នឹ​ង​ខ្សែ​ពួ​ ​ហើយ​គា​ត់​យ​ក​ទៅ​ត្រាំ​ក្នុ​ងទឹ​ក​ ​ដើ​ម្បី​ប​ញ្ឆោ​ត​ឲ្យ​ក្រ​ពើ​ដេ​ញ​ម​ក​រ​កស៊ី​ ​គា​ត់​ប្រើ​ឲ្យ​កូ​ន​ស្រី​គាត់​អ​ង្គុ​យ​ចាំ​មើ​ល​ ​បើ​ឃើ​ញ​ក្រពើ​ម​ក​ឲ្យ​ស្រែ​ក​ហៅ​គា​ត់​ ​ដើម្បី​គា​ត់​ ​យ​ក​កាំ​ភ្លើ​ង​ម​ក​បា​ញ់​ក្រ​ពើ​ដែ​ល​ចេ​ញ​ម​ក​រ​ក​ស៊ី​នុ​យ។​
    ថ្ងៃ​មួ​យ​នោះ​អា​វិ​ទ្ធ​កំ​ពុ​ង​ត្រាំ​ក្នុ​ង​ទឹ​ក​តាំ​ង​ពី​ព្រ​លឹ​ម​ម​ក​ ​ចំ​ណែ​ក​ផា​នី​កូ​នស្រី​អ​ង្គុ​យ​ចាំ​មា​ត់​អូ​មើ​ល​ ​ក្រែ​ង​មា​ន​ក្រពើ​ចេ​ញ​ម​ក​រ​ក​ស៊ី​ ​នាងអ​ស់​កំ​លាំ​ង​ក៏ផ្តេ​ក​ខ្លួ​ន​ទៅ​លើ​ស្មៅ​មួ​យ​ស​ន្ទុះ​ម​ក​ ​តា​ខែ​ម​ក៏​ដើ​រ​ដ​ម្រ​ង់​ ​ម​ករ​ក​កូ​នស្រី​គា​ត់​ ​ព្រ​ម​ទាំ​ង​ចេ​ញ​វា​ចា​ថា​៖​
    មី​នី​! មី​នី​! ​នា​ង​ឯ​ង​ខ្ជិ​ល​ណា​ស់​ ​ឲ្យ​ចាំក្រែ​ង​មា​ន​ក្រ​ពើ​វា​ចេ​ញ​ម​ក​រក​ស៊ី​ឯ​ង​ត្រ​ឡ​ប់​ជា​ម​ក​ដេ​ក​លេង​។​
    ផា​នី​ស្ទុះ​ក្រោ​ក​ឡើ​ង​ព្រោះខ្លា​ច​ឪ​ពុ​​កនិ​​យាយ​ជេ​ស្តី​ ​ក៏​និ​យា​យ​ទៅ​កា​ន់​​តាខែ​ម​ថា​៖​
    ពុ​ក​! ពុ​ក​! ​ថ្ងៃ​នេះ​គ្មា​ន​​ក្រពើ​ចេ​ញ​ម​ក​រ​ក​ស៊ី​សោះ​ ​ប​ង​​វិទ្ធ​ស្រែ​ក​ម​ក​អំ​បា​ញ់​មិ​ញ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ចុះ​ស្រា​យ​​ខ្សែ​ចេញ​ ​ប​ង​​វិទ្ធ​ថា​រ​ងា​រ​​ណាស់​ស៊ូ​មិ​ន​បាន​ទេ​ពុ​ក​! ​ពុ​ក​! ​ខ្ញុំ​អា​ណិ​ត​ប​ង​វិ​ទ្ធ​​ណា​ស់​។
    ​តា​​ខែ​ម​ស្តាប់​កូ​និ​យា​យ​ ​ធ្វើ​​មុខ​នឹ​​ងពា​ក្យ​​សំដី​គំ​ហ​ក​ទៅ​វិ​ញ​ថា​៖​
​​    មី​នី​​! កុំ​ចេះ​សំ​ដី​ច្រើ​​នពេ​ក​ ​អា​​វិទ្ធ​វា​គ្មា​​នថ្ងូ​​រមួ​យ​ម៉ា​ត់​សោះ​ ​មី​ឯ​ង​ចេះ​តែ​និ​យា​យ​ឲ្យ​​បាន​​រឿង​បា​ន​ហេ​តុ​។​
     ​ផានី​​មុខ​ស្ងួ​ត​ស្លាំ​ង​​ភ័យ​នឹ​​ងឪ​ពុ​ក​ជេ​ស្តី​​ ក៏​​មិន​ហ៊ា​ន​និ​យា​យ​ត​ប​អ្វី​សោះ​។
   តា​ខែ​ម​ដើ​រ​ចុះ​ទៅ​ក្នុ​ង​ទឹ​ក ​សា​ក​សួ​រ​កូ​ន​ប្រុ​ស​គា​ត់​៖​ ​អា​វិ​ទ្ធ! ​កូ​ន​ស៊ូ​ទ្រាំ​ប​ន្តិ​ច​ទៀ​ត​ទៅ​! ​ក្រែ​​ងមា​ន​ក្រ​ពើណា​វា​​ចេញ​ម​ក​ ​ថ្ងៃ​នេះ​បើ​យើ​ង​មិ​ន​បា​ន​ក្រ​ពើ​លក់​ទេ​ ​មុ​ខ​ជា​ដា​ច់​ពោះ​ស្លា​ប់​ហើ​យ​ ​ប្រា​ក់​កា​ស​ក៏​​អ​ស់​រលើ​ង​​។​
   ១​៥​នា​ទី​ត​ម​ក​ ​ខ​ណៈ​ដែ​ល​ឪ​ពុ​ក​ ​និង​​កូ​ន​ស​ន្ទ​នា​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​ម​ក​ ​ស្រា​ប់​ ​តែ​ឮ​នា​ង​ផា​នី​ស្រែ​ក​ ​យ៉ា​ង​អ​ស់​ទំ​ហឹ​ង​ថា​៖​
  ​ពុ​ក​! ​ពុ​ក​! ​ឆា​ប់​ៗ​ៗ​ ​នោះក្រ​​ពើធំ​ណា​ស់​ ​អូ​យ​! ​កំ​ពុ​ង​ហែ​ល​ដំ​រ​ង់​ម​កប​ង​វិ​ទ្ធ​ ​ឆា​ប់​ៗ​ពុក​!
  តា​ខែ​ម​ឮ​កូ​ន​ស្រី​គា​ត់​ស្រែ​ក​យ៉ា​ង​ភិ​ត​ភ័​យ​ ​ព្រោះឃើ​ញ​ក្រ​ពើ​ដេ​ញ​ម​ក​រក​អា​វិ​ទ្ធ​ ​ក៏​អ​ត់សើ​ច​មិ​ន​​បាន​ ​ឆ្លើ​យ​ថា​៖​
​​  មី​នី​! ​មី​ឯ​ង​កុំ​ភ័​យ​​ពេក​ ​ទា​ញ​ខ្សែ​ចូ​ល​ប​ន្តិ​ច​ម្ត​ង​ៗ​ ​ប​ញ្ឆោ​ត​ឲ្យក្រ​ពើ​វា​ឃើ​ញ​នុ​យ​ ​ចាំ​វា​ចូ​ល​ម​ក​ជិ​ត​ប​ន្តិ​ច​សិ​ន​ សុំ​អ​ញ​បា​ញ់​វា​ ​កុំ​ទាញ​ខ្សែ​ខ្លាំ​ង​ពេ​ក​។
  អា​វិ​ទ្ធ​! ​កូ​ន​កុំ​ឲ្យ​ភ័​យ នៅ​ស្ងៀ​ម​កុំ​កំ​រើ​ក​ខ្លួ​ន​ខ្លាំ​​ងពេ​​ក​ ​ចំ​ណែក​ក្រ​ពើ​​ក៏​កា​ន់​តែហែ​ល​​មក​​ជិ​ត​ប​ន្តិ​ច​ ​ព្រោះ​ឃើ​ញអា​វិ​ទ្ធ​​។
​​   ​តា​​ខែ​ម​ ​និ​ង​កូន​ស្រី​គា​ត់​នាំ​គ្នា​ទា​ញ​ខ្សែ​ចូ​ល​ម​កកា​ន់​តែ​ជិ​ត​ប​ន្តិ​ច​ម្ត​ង​ៗ​ ​ក្រ​ពើ​ក៏​កា​ន់​តែ​តា​ម​ចូ​ល​ម​ក​ជិត​បា​ន​រ​យៈ​ប្រ​ហែ​ល​៥​ម៉ែ​ត្រ​ឆ្ងា​យ​ពី​អា​វិ​ទ្ធ​ ​តា​ខេ​មក៏​លើ​ក​កាំ​ភ្លើ​ង​ដំ​រង់​ទៅ​រ​ក​ក្រពើ​ ​មួ​យ​ស​ន្ទុះ​ត​ម​ក ​តា​ខែ​ម​បា​ន​បា​ញ់​ក្រ​ពើ​នោះ​ស្លាប់​​ ​អាវិ​ទ្ធ​ក៏​មុ​ច​ខ្លួ​ន​ទៅ​បា​ត់​ពី​ទឹ​កដើ​ម្បី​រ​ត់​ចេញ​ពី​ក្រ​ពើ​ ​ដែល​មា​​នឈា​ម​ជា​ប់​នៅ​លើ​ទឹក​គួ​រ​ឲ្យ​ខ្លា​ច​។​
  តា​ខែ​ម​ឃើ​ញក្រ​ពើ​ស្លា​ប់​អ​ណ្តែ​ត​នៅលើ​ទឹ​ក​ក៏​មា​នចិ​ត្ត​ត្រេ​ក​អ​រ​ជា​ច្រើន​ ​និ​យា​យ​ទៅ​កា​ន់កូ​ន​ស្រី​ ​គា​ត់​ថា៖​ នេះមី​កូ​ន​ឃើ​ញ​ទេ​ ស្នា​ដៃ​ឪ​ពុ​ក​ ​នា​ង​ផា​នីមា​ន​ចិ​ត្ត​ត្រេ​ក​អ​រ​ ដែល​បា​ន​ឃើ​ញ​ប​ង​ប្រុ​ស​រួ​ច​ពី​គ្រោះ​ថ្នា​ក់​ ​រួ​ច​ពី​ចំ​ណី​អា​ហា​រ​រប​ស់​ក្រ​ពើ​។ ថ្ងៃ​នេះ​យើ​ង​គ្រា​ន់​បើ​ហើ​យកូ​ន​ យើ​ង​កុំ​ភ័​យ​អ​ត់​បា​យ​ ព្រោះខ្លួ​ន​ក្រ​ពើ​នេះ​ យ៉ា​ង​ថោ​ក​យើង​ក៏​គ​ង់ល​ក់​បាន​៤​០​រៀ​ល ​តា​ខែ​មនិ​យា​យ​ហើ​យព្រ​ម​ទាំ​ងសើច​យ៉ា​ង​សប្បា​យ​ ​ចំណែ​ក​នា​ង​ផា​នីញ​ញឹ​ម​ទៅ​រ​ក​ប​ង​ប្រុស​ហើ​យ​និ​យាយ​ថា​ ​ខ្ញុំ​អាណិ​ត​បង​វិ​ទ្ធ​ឯ​ងណា​ស់​ ​គា​ត់ឲ្យ​ដេ​ក​ត្រាំក្នុ​ង​ទឹ​ក​ធ្វើ​ជានុ​យ​ ​ក្រពើ​ម​ក​រក​បើ​គ្រោះ​មិ​នល្អ​ ​ប​ងក៏​ត្រូ​វក្រ​ពើ​ស៊ី​ជាអា​ហា​រ។
  ឱ​មី​នី​នាង​កុំ​បា​រម្ភ​នឹ​ង​អញ​​ឲ្យ​សោះ​ ​អ​ញក្មេ​ង​តែ​អាយុ​ទេ​ ​តែ​អញ​មា​ន​សេ​ច​ក្តី​ក្លាហា​ន​មិ​ន​ខ្លា​ចស្លា​ប់​ទេ​ ​អញ​តាំ​ង​ចិ​ត្ត​ធ្វើ​ជា​អ្ន​ក​លេង​បា​ន​ ​ខ្លា​ចធ្វើ​អី​សេ​ចក្តី​ស្លា​ប់​ ​ធំឡើ​ង​អ​ញ​មុ​ខ​ជាធ្វើ​មេ​អ្ន​ក​លេ​ង​នៅឃុំ​ស្វា​យ​ប៉ោ​មី​នី​អូ​នចាំ​មើ​ល​។​
    ​នេះ​អា​វិ​ទ្ធ​ចំជា​កូ​ន​ឪ​ពុ​ក​មែ​ន​!
   ខ​ណៈ​​​ដែ​ល​ឪ​ពុក​ ​និង​កូ​ន​ទាំ​ងពី​រ​និ​យា​យ​ស​ន្ទនា​គ្នា​ទៅ​វិ​ញ​ទៅម​ក​ ​ស្រា​ប់ តែ​មា​ន​តា​ចា​ស់​ម្នា​ក់​​​ឈ្មោះ​តា​ឆុំ​ ​ដើ​រ​ម​ក​ជា​មួ​យ​ ​និ​ង​កូន​ប្រុ​ស​ម្នា​ក់​ឈ្មោះ​រឿ​ង ​ម​ក​ឃើ​ញ​តា​ខែ​ម​កំ​ពុ​ង​លា​ង​ស្បែ​ក​ក្រ​ពើ ​ក៏​និ​យា​យ​ថា៖​
    ខែ​ម​! ​ខែ​ម! ​ថ្ងៃ​នេះ​​បាន​ក្រ​ពើ​ធំ​ល្អ​សម្បើ​ម​។ ​តា​ខែម​ងើ​ប​មុ​ខទៅ​រ​ក​គូស​ន្ទ​នា​។​
   ​អើដូ​ច​តែ​ស​ព្វមួ​យ​ដ​ង​ ប៉ុ​ន្តែ​ថ្ងៃនេះ​ខ្លួ​ន​វាធំ​ជា​ង​ថ្ងៃ​មុន​ប​ន្តិ​ច ​ចុះ​នេះ​នាំអា​រឿ​ង​ទៅ​ណាម​ក​ណា​?
    តា​ឆុំ​មិ​ន​ប​ង្អ​ង់​នឹ​ង​ពា​ក្យ​សួ​រ​ ​និយា​យ​ត​ម​ភ្លា​ម​ថា៖​
  គ្នា​នាំ​ម​ក​ប​បួល​អា​វិ​ទ្ធ​ ក្រែ​ង​វាច​ង់​ទៅរៀ​ន​អ​ក្សរ​ជា​មួ​យ​គ្នាឯ​ក្រុ​ង​ភ្នំ​ពេ​ញ ​ព្រោះ​ស្អែ​ក​នេះមា​ន​គេ​ ម​ក​ពីភ្នំ​ពេ​ញ ​ហើ​យគ្នា​សុំ​ផ្ញើជា​មួ​យ​គេ​ទៅ ​ខែ​មឯ​ង​គួ​រ​តែ​ឲ្យ​អា​វិទ្ធ​វា​រៀ​ន​នឹង​គេ​ឯ​ងទៅ​ ​គ្រា​ន់ថ្ងៃ​ក្រោ​យ​ទៅ​ ​បា​នចេះ​ដឹ​ង​នឹ​ង​គេ​ខ្លះ​។
     ​តា​ខែ​ម​សើច​ចំ​អ​កនឹ​ង​ពា​ក្យសំ​ដី​រប​ស់​តា​ឆុំ​ ត​ប​ថា​៖​
    ​ឲ្យ​អារឿ​ង​វា​ទៅ​រៀ​នចុះ​ ​ក្រែ​ង​វា​បាន​ធ្វើ​លោ​ក​អ្នក​ ​ចំ​ណែក​អា​វិ​ទ្ធ ​ទុ​កឲ្យ​វា​ល្ង​ង់​ចុះ ​សូ​មអ​រ​គុណ​ហើ​យ​ ដែ​ល​ឯង​បា​នម​ក​ប​បួ​ល​ឲ្យវា​ទៅ​រៀ​ន​ ​តែគ្នា​មិ​ន​ត្រូ​វ​កា​រ​ទេ ​ម​នុ​ស្សយើ​ង​ចេះ​ដឹ​ងធ្វើ​អ្វី​នៅ​ស្រុក​ព្រៃ​ រ​ក​ស៊ីចា​ប់​ក្រ​ពើ​ល​ក់​ល្អ​ជា​ង​។​ ​ចំណែ​ក​កូ​នតា​ឆុំ​ ​បា​ន​និ​យា​យ​ទៅ​រ​ក​វិទ្ធ​៖​​
    ​ឯ​ង​ទៅនៅ​រៀ​ន​ជា​គ្នា​ទៅ​ ​ប្រហែ​ល​ខា​ន​ស្អែ​ក​នេះ​គ្នាទៅ​ភ្នំ​ពេញ​ ​ហើ​យ​យើ​ងទៅ​រៀ​ន​ដើ​ម្បី​រក​ ​ចំ​ណេះ​វិ​ជ្ជា​ម​ក​ប្រើ​កា​រ​ឲ្យ​មា​នផ​ល​ប្រ​យោ​ជន៍​ ​វិ​ទ្ធឯ​ង​មើ​លឃុំ​យើ​ង ​សុ​ទ្ធ​តែ​ព្រៃ​ ​មើល​ទៅ​ខាង​ណា​ឃើ​ញ ​តែ​ដើ​មឈើ​ឃើ​ញតែ​ថ្លុ​ក​ត្រពាំ​ង​ រ​ក​សាលា​រៀ​នឬ​ក​ន្លែ​ងសំ​ខា​ន់​គ្មា​ន​សោះ​ឡើយ​ ​បើ​យើ​ងមា​ន​ដំ​រិះ​វិជ្ជា​ ​យើង​អា​ច​ជួយ​ប្រ​ទេស​យើ​ង​រ​ហូត​ដ​ល់ទី​លំ​នៅ​យើ​ង ​ឲ្យ​ទា​ន់តា​ម​ស​ម័​យគេ​ទាំ​ង​ឡា​យ។​ ​វិ​ទ្ធ​សើ​ច​តប​ថា​៖
   អ​រ​គុ​ណ​ហើយ​រឿ​ង​! ​អ​ញ្ជើ​ញទៅ​ធ្វើ​លោក​តែ​ម្នា​ក់​ឯ​ងចុះ​ ​អ​ញ​មិន​ត្រូ​វ​ការ​ទេ​ ​សុំ​ធ្វើអ្ន​ក​ចា​ប់ក្រ​ពើ​ តែ​ម្យ៉ា​ង​បាន​ហើ​យ​។
     តា​ឆុំ​ឮ​អាវិ​ទ្ធ​ ​និង​អា​រឿ​ងនិ​យា​យ​ប្រ​កែ​កគ្នា​ ​គា​ត់ក៏​អ​ត់​កាត់​សេ​ចក្តី​មិ​នបា​ន​។
ឯ​ង​គិ​តខុ​ស​ទេ​​វិ​ទ្ធ​! បើ​​​យើ​ង​មា​នចំ​ណេះ​វិ​ជ្ជា​ពេ​ញ​ក្នុ​ង​ខ្លួ​ន ​កា​ល​ណា​ហើ​យ​វេ​លានោះ​ ​ប្រៀ​ប​ដូច​យើ​ង​មា​ន​អា​វុធ​ក្នុ​ង​ខ្លួ​ន​ ​បើ​ធ្លាក់​ទៅ​ក​ន្លែ​ង​ណា​ ​ក៏មិ​ន​ខ្លា​ច​ ​ព្រោះ​យើ​ង​អា​ច​ប្រើចំ​​ណេះ​វិ​ជ្ជា​រប​ស់​យើ​ង​ដើម្បី​ ​ប្តូ​រ​ទុ​ក​ទ្រ​ព្យ​ ​ក្រៅពី​នោះ​មា​នគេ​កោ​ត​ខ្លាច​យើ​ង​ ​ហើ​យ​ស្រ​ឡាញ់​រា​ប់​រ​កយើ​ង​ ពេ​ល​នោះ​ហើ​យប្រ​ទេ​ស​ ជា​តិ​យើ​ង​ក៏ថ្កុំ​ថ្កើ​ង​ ​ព្រោះពេ​ញ​ទៅ​ដោយ​ប្រ​ជា​ជន​ប្រុ​សស្រី​ ​ដែ​ល​ជាកំ​លាំ​ងរ​ប​ស់​ជាតិ​ ​វិទ្ធ​ចូ​រ​ឯង​កុំ​យ​ល់ខុ​ស​ថា​ កា​រ​សិ​ក្សាជា​កិ​ច្ច​កា​រ​បំភ្លឺ​ម​នុ​ស្ស​ឲ្យ​ដើរ​ទៅ​រ​កសេ​ច​ក្តី​ចំ​រើន​។​
     ​តា​ខែ​ម​អង្គុ​យ​ស្តា​ប់​ធុ​ញថ​ប់​នឹ​ង​ពា​ក្យ​សំ​ដី ​និ​យាយ​ត​ប​ថា​៖​
  ឆុំ​ឲ្យ​អា​រឿ​ង​វាទៅ​តែ​ម្នា​ក់​វា​ចុះ ​អា​វិ​ទ្ធ​កុំ​រ​វ​ល់​នឹ​ង​វា​ ​ទុក​ឲ្យ​វា​ជួ​យ​ចា​ប់​ក្រ​ពើ​ល​ក់​មា​នប្រ​យោ​ជន៍​ជា​ង​។
  ចំ​ណែ​ក​តាឆុំ​ឮ​តា​ខែ​ម​និ​យាយ​ដោ​យ​ពា​ក្យ​មិន​ស​ម​គួ​រ​ ក៏​ខឹ​ង​ចិ​ត្ត​ស្ទុះ​​​ក្រោ​ក​ ​ត្រ​ឡ​ប់​ទៅ​ផ្ទះ​វិ​ញ​ ហើ​យ​ក៏​ប្រា​ប់​ទៅ​អា​រឿ​ង​ថា៖​ ​ទៅ​វើ​យ​! ​កុំ​រវ​ល់​អ្ន​ក​ពូ​កែ​ចា​ប់​ក្រ​ពើ​។​
  ២​០​ឆ្នាំ​ត​មក​ ​កា​រ​ប្រែប្តូ​រ​នៃ​ស​ភាព​រ​ប​ស់ម​នុ​ស្ស​យើ​ង ​រ​មែង​តែ​ងមា​ន​រាល់​រូប​កា​យទាំ​ង​ប្រុ​សស្រី​ ​ជ​ន​ណា​ដែល​មា​ន​សេ​ច​ក្តី​ព្យា​យា​ម​មិន​ខ្ជិ​ល​ច្រ​អូស​ហើ​យ​ ​អាច​ក​សា​ងខ្លួ​ន​បា​ន​ ព្រោះ​វេ​លា​២​០​ឆ្នាំ​មិ​ន​មែ​ន​ ​ជា​ពេ​ល​ដែ​ល​ប​ង់​ទៅ​ដោ​យ​ឥ​ត​ប្រ​យោ​ជ​ន៍​ ​ជា​ពេល​ដែ​ល​ជន​ទាំ​ងឡា​យ​អា​ចក​សា​ង​ខ្លួន​ឲ្យ​បា​ន​ថ្កុំ​ថ្កើង​ ​ហើ​យចំ​រើ​នទៅ​ខា​ង​មុខ​បា​ន​ តែ​សំ​រាប់​អ្ន​ក​ខ្ជិ​ល​ច្អូ​ស​ដែ​ល​មិ​ន​មា​ន​កា​រ​ព្យា​យា​ម​ខំ​ធ្វើ​កា​រ​ ​ឬ​រ​ក​ដំ​រេះ​វិ​ជ្ជា​ដា​ក់ខ្លួ​ន​ ​ទោះ២​០​ឆ្នាំ​ក៏​គ្មា​ន​ប្រ​យោ​ជ​ន៍​សំ​រា​ប់​ខ្លួ​ន​គេ​ ព្រោះ​វេ​លា​នោះប​ង់​នៅ​ដោ​យ​មិ​ន​មា​ន​ចិ​ត្ត​ស្តា​យក្រោ​យ​ ​ហើ​យ​ចុ​ង​ក្រោ​យ​តម​ក​អ្នក​ខ្ជិ​ល​ច្រ​អូស​នោះ​ ​ក៏មិ​ន​អាច​ស្រែ​ក​ហៅឲ្យ​វេ​លាដែ​លប​ង់​ទៅ​ត្រឡ​ប់​ម​កវិ​ញ​ បា​ន​ទេ​ ដូ​ច្នេះ​ហើយ​ទើ​ប​មា​ន​ភា​សិត​សា​ក​លគេ​ពោ​ល​ថា៖​ ​វេ​លាដែ​ល​ហើ​រ​ទៅ​ នេះ​ជា​មា​សជា​ប្រា​ក់​។​
    ​រ​យៈ​២​០​ដែល​នា​យ​វិ​ទ្ធជា​អ្ន​ក​ខ្ជិល​ច្រ​អូ​ស​ ​ហើយ​មិ​​ន​ច​ង់​រ​ក​ដំ​រេះ​វិ​ជ្ជា​ដា​ក់​ខ្លួ​ន​ ​មិ​ន​រ​ក​សេ​ច​ក្តី​បំ​ភ្លឺ​ ​សេ​ច​ក្តី​ចំ​រើ​ន​ផ​ល​ដែ​ល​ត​ប​ស្ន​ង​ដ​ល់​ខ្លួ​ន​ ​នាយ​វិ​ទ្ធ​ក៏​គឺផ​​ល​ដែ​ល​មិ​ន​ស​ម​បំ​ណ​ង​ ​ព្រោះ​២​០​ឆ្នាំ​មុ​ន​នា​យ​វិ​ទ្ធ​ ​ជា​អ្ន​ក​ចា​ប់​ក្រ​ពើ​ ​ថ្ងៃ​នេះ​នា​យ​វិ​ទ្ធ​ក៏​ជា​អ្ន​ក​ចា​ប់​ក្រ​ពើ​ដ​ដែ​ល​ ​នា​យ​វិ​ទ្ធ​លិ​ច​លង់​នៅ​ក្នុ​ង​សេ​ច​ក្តី​ង​ងឹ​ត​ល្ង​ង់​ ​ដូ​ច​ពី​ក្មេ​ង​គ្មា​ន​ថ្ងៃ​នឹ​ង​កែ​ប្រែ​បា​ន​ ​ទាំ​ង​នេះ​ព្រោះ​នា​យ​វិ​ទ្ធ​ខ្វះ​ខា​តកា​រ​សិ​ក្សា​ ​តែ​សំ​រា​ប់​អ្ន​ក​ដែ​ល​គេ​មា​ន​ ព្យា​យា​ម​ស៊ូ​ទ្រាំ​រៀ​ន​សូ​ត្រ​ត្រូ​វ​កា​រ​ចំ​ណេះ​វិ​ជ្ជា​ ​គេ​មិ​ន​សុ​ខ​ចិ​ត្ត​ឲ្យ​វេ​លា​ដែ​ល​មា​ន​ត​ម្លៃ​ហើ​រ​ទៅ​ដោ​យ​ឥ​ត​ប្រ​យោ​ជ​ន៍​ ​ត​ម​ក​ផ​ល​ដែ​ល​ត​ប​ស្ន​ង​អ្នក​ស​ង្វា​ត​ព្យាយា​ម​នោះ​ ​ក៏​គឺ​ផ​លដែ​ល​ពេ​ញ​ទៅ​ដោ​យ​កេ​រ្តិ៍​ឈ្មោះ​ ​ល្បី​ល្បា​ញ​ ​ដូ​ច្នេះ​សេ​ច​ក្តី​ព្យា​យា​ម​រ​ប​ស់​នា​យ​រឿ​ង​ដែ​ល​បា​ន​ខំ​ស​ង្វា​ត​ប​ណ្តុះ​ប​ណ្តា​ល​ឲ្យ​នា​យ​រឿ​ង​កើ​ត​ ​ជា​ប្រុ​ស​មួ​យ​ដែ​ល​ដំ​រេះ​វិ​ជ្ជា​ពេ​ញ​ខ្លួ​ន​ ​ស​ព្វថ្ងៃ​នេះ​នា​យ​រឿង​បា​ន​រៀ​ន​សំ​រេ​ច​ពី​សា​លា​តិ​ក​និ​ក​ ​ជា​ន់​ខ្ព​ស់​នៅ​ក្រុ​ង​ប៉ារិ​ស៍​។​
   ​នាយ​រឿ​ង​ជា​ខេ​ម​រ​ជ​ន​មួ​យ​ដែ​ល​ប្រ​ទេ​ស​ជា​តិ​ត្រូ​វ​កា​រ​ ជា​រ​ប​ង​មួ​យ​យ៉ា​ងមាំ​ទាំ​រ​ប​ស់​ជា​តិ​ ​គេ​បា​ន​ត្រ​ឡ​ប់​ម​ក​ស្រុ​ក​កំ​ណើ​ត​វិ​ញ​ ម​ក​ជួ​ប​ជុំ​ប​ងប្អូ​ន​នៅ​ឃុំ​ស្វា​យ​ប៉ោ​ ​នា​យ​រឿ​ង​ធ្លា​ប់​ឃើ​ញ​ប្រ​ទេ​ស​ដែ​ល​គេ​ចំ​រើ​ន​នោះ​យ៉ា​ង​ម្តេ​ច​ខ្លះ​ ​គេ​មិ​ន​ព្រ​ម​ឲ្យ​សេ​ច​ក្តី​ចេះ​ដឹ​ង​រ​ប​ស់​គេ​ដែ​ល​បា​ន​រៀ​ន​ម​ក​នោះ​ឥត​ប្រយោ​ជ​ន៍​ទេ​ ​គេមា​ន​ចិ​ត្ត​អា​ណិ​តដ​ល់​ប​ង​ប្អូ​ន ​និ​ង​ស្រុ​ក​កំ​ណើ​ត​រ​ប​ស់​គេ ​គឺ​ដោ​យ​ចំ​ពោះ​ឃុំ​ស្វា​យ​ប៉ោ ​ដូ​ច្នេះ​នា​យ​រឿ​ង​ ​ផ្តើ​ម​ស​ង់​គ្រោ​ង​កា​រ​ណ៍ប្រែ​ប្តូ​រ​ឃុំ​ស្វា​យ​ប៉ោ​ ​ឲ្យមា​ន​ស​ភាព​ត្រឹ​ម​ត្រូ​វ​ដូច​ឃុំ​ឯ​ទៀ​ត​ ​ដែ​លធ្លា​ប់​ចំ​រើន​ម​ក ​ហើ​យគឺ​ឲ្យ​មា​ន​ផ្លូ​វគ​មនា​គម​ន៍​ទៅ​វិ​ញទៅ​ម​ក​ មា​ន​ម​ន្ទីរ​ព្យា​បា​ល​រោគ​ ​ម​ន្ទីរ​រា​ជ​កា​រ​ជាំ​ច្រើន​ ​និ​ងរោ​ង​ឧ​ស្សា​ហ៍​កម្ម​ធំ​ៗ​។​ល។​
  ថ្ងៃ​មួ​យ​ត​ម​ក​ នា​យ​តិ​ច​និក​រឿ​ង​បា​ន​ប្រ​កា​ស​ឲ្យប្រ​ជា​ជ​ន​នៅឃុំ​ស្វា​យ​ប៉ោ​ជ្រាប​ពី​គ្រោ​ង​កា​រ​ណ៍រ​ប​ស់​គេ​ ​ដែល​បា​ន​គិ​ត​មក​ហើ​យ​ ​តាំ​ង​ចិ​ត្ត​នឹ​ង​ដំ​ណើ​រ​ត​ទៅ​ ​ពា​ក្យ​សេ​ចក្តី​ដែ​ល​គេ​ប្រ​កា​ស​ មា​ន​សេ​ច​ក្តី​សំខាន់​ជា​ច្រើ​ន​កន្លែ​ង​ ​គឺ​ប​ង​ប្អូ​ន​រួ​ម​ជា​តិ​ទាំ​ងឡា​យ​ ថ្ងៃ​នេះ​ខ្ញុំ​បា​ទ​សូ​ម​ថ្លែ​ង​សេច​ក្តី​ត្រេក​អ​រ​នឹ​ង​សេ​ចក្តី​អ​រ​គុណ​ ​ចំ​ពោះ​មុ​ខប​ង​ប្អូ​ន​រួ​ម​​​ជា​តិ​​ជា​មួ​យ​គ្នា​។​ ​ខ្ញុំ​បា​ទសូ​ម​ឱ​កា​ស​នេះ​ប្រា​ស្រ័​យស​ន្ទ​នា​ដ​ល់​ប​ង​ប្អូ​ន​ទាំ​ង​អ​ស់ ​សូ​ម​ទា​ន​ជ្រា​ប​ពី​គ្រោ​ង​កា​រ​ណ៍​ដែ​ល​ខ្ញុំ​បា​ន​ ​រិះ​គិ​ត​នឹង​ក​សា​ង​ឃុំ​ស្វា​យ​ប៉ោ​រប​ស់​យើ​ង​ ​ឲ្យ​មា​ន​ស​ភា​ព​ត្រឹ​ម​ត្រូ​វ​តា​ម​បែប​ស​ម័​យ​ស្រុ​ក​គេ​ចំ​រើ​ន​ម​ក​ ​ហើ​យ​។​
     ​ដោ​យដំ​​រេះវិ​ជ្ជា​ដែ​ល​ខ្ញុំ​បា​ន​រៀ​ន​សូ​ត្រ​ម​ក​ពី​ស្រុក​អា​រ្យៈ ​ធ្លា​ប់​ធ្វើ​កា​រ​ក្រ​សួ​ង​សា​ធារ​ណៈ​កា​រ​ ហើ​យ​ដោ​យ​កំ​លាំង​ចិ​ត្ត​រ​ប​ស់ខ្ញុំ​ ​ខ្ញុំ​បា​ទ​ហ៊ាន​និ​យា​យ​ពេ​ញ​មាត់​ថា​ខ្ញុំ​បា​ទ​មា​នសេ​ច​ក្តី​ព្យា​យា​ម​ ​សេ​ច​ក្តី​មានៈ​ ​ដើ​ម្បី​សាង​គ្រោ​ង​ការ​ណ៍​ឲ្យ​ចំ​រើន​ឲ្យ​ទា​ន់​ភ្នែក​ប​ង​ប្អូនបា​ន​ឃើញ​ ​ខ្ញុំ​បា​ទរ៉ា​ប់​បំ​រើប្រ​ទេ​សជា​តិដោ​យ​មិ​ន​ ​អា​ច​គិត​ដ​ល់​កា​រ​នឿយ​ហត់​សេ​ច​ក្តី​លំ​បាក​ទាំ​ង​ពួ​ង។​
    គ្រោ​ង​កា​រ​ណ៍​ដែ​ល​ខ្ញុំ​បា​ទ​រិះ​គិ​ត​នេះ​ត្រូ​វ​ប្រើពេ​លវេ​លា​៣​ឆ្នាំ​ ​ហើ​យ​ប្រើ​ទាំ​ង​កំលាំ​ងកា​យ ​កំ​លាំ​ង​ចិ​ត្ត​រ​បស់​ខ្ញុំ ​ដើ​ម្បី​ស៊ូ​ប្តូ​រ​សេ​ច​ក្តី​មិ​ន​ចំរើ​ន​ឲ្យ​បា​ន​ចំ​រើន​ឡើ​ង​ ​តែ​ការ​ទាំ​ង​អស់​នេះ​ ​ខ្ញុំ​បា​ទ​ដំ​ណើ​រ​ទៅ​ម្នា​ក់​ឯ​ង​ ​មិ​នបា​ន​ទេ​ ​ត្រូ​វ​អាស្រ័​យ​កំ​លាំង​ពី​ប​ង​ប្អូ​នទាំ​ង​អ​ស់​គ្នា​ជួ​យ​គ្នា​ធ្វើ​ទៅ​ប​ន្តិ​ច​ៗ​ ​កា​រ​នេះ​​ប្រៀប​បា​ន​នឹ​ង​ទូ​ក​ ​ដែ​ល​នៅ​ក​ណ្តា​ល​ទ​ន្លេ​ ​ហើ​យ​មា​ន​ខ្យ​ល់​បក់​បោ​ក​ម​ក​ទូ​ក​នឹ​ង​លិ​ច​ល​ង់​ទៅ​ ​ឬថ​យ​ម​ក​ក្រោ​យ​វិ​ញ​ក៏​​​​អា​ស្រ័​យ​សេ​ច​ក្តី​ក្លា​ហា​ន​សេ​ច​ក្តី​ប្រ​ស​ប់​រ​ប​ស់​អ្ន​ក​ជិះ​ដែ​ល​ជួ​យ​គ្នាអុំ​ ​ជួ​យ​គ្នា​ចែ​វ​ ​ហើ​យ​កា​រ​សំ​ខាន់​បំ​ផុ​ត​​ក៏​ ​គឺ​កាច់​ច​ង្កូ​ត​បើ​យើ​ង​អ្ន​ក​ជិះ​ទូ​ក​ទាំ​ង​អ​ស់​គ្នា​គ្មា​ន​សេ​ច​ក្តី​សា​ម​គ្គី​ព្រ​ម​ព្រៀ​ង​គ្នា​ទៀត ទូ​ក​ក៏​លិ​ច​ទៅ​ក​​ណ្ដា​​ល​ទន្លេ យើង​ក៏​ដ​ល់​នូវ​សេ​ច​ក្តី​ម​រ​ណៈ​ព្រ​ម​គ្នា​ក្នុ​ង​ខណៈនោះ។
   ដូច្នេះ ការ​គ្រោង​ការ​ណ៍ក៏​អាស្រ័យ​ការព្រម​ព្រៀង​គ្នា កិច្ច​ការ​ដំបូង​ដែល​យើង​នឹង​ដំណើរ​ទៅ នោះត្រូវមានការឆ្ការព្រៃ កាប់ដើមឈើ លុបថ្លុកត្រពាំងទាំងតូចធំ ដូច្នេះការដែលដំណើរទៅនេះជាការ ក្តៅក្រហាយដល់ប្រជាជនដែលមានព្រៃឈើ មានរបរខាងចាប់ក្រពើ មានចំការជាដើម តែមុនដំបូង ខ្ញុំសូមឲ្យបងប្អូនយល់ថា យើងបង់ទ្រព្យដើម្បីសេចក្តីសុខ សេចក្តីចំរើន ដល់បងប្អូនរបស់យើង។
     ការដែលយើងស្តា​យ​ទ្រ​ព្យ​ជា​កា​រ​ល្អហើ​យ​ ​មា​ន​អ្ន​ក​ណា​ខ្លះមិ​ន​ស្រ​ឡាញ់​ទ្រ​ព្យ​មិ​ន​ស្រឡា​ញ់​រ​ប​រ​​រ​ប​ស់​ខ្លួ​ន ​តែ​ចូ​រ​ប​ង​ប្អូ​ន​គិ​តថា​​ ​យើ​ងប​ង់​​ទ្រ​ព្យដែ​ល​មា​ន​ដើ​ម​ស្វា​យ​ ​ដើ​ម​ត្រ​បែក​ ​ដើ​ម​ចេ​ក ​និ​ង​បឹ​ង​អូ​ដើម្បី​ប្តូ​រ​ផ្សា​រ​ថ្ម​ ​សា​លា​រៀន​ ​ម​ន្ទី​រ​ពេ​ទ្យ​ ​ម​ហា​វិ​ទ្យា​ល័​យ​ ​និ​​ង​​​ផ្លូ​​​វ​​​គ​​​ម​​​នា​​​គ​​​ម​​​ន៍​ ​​ដែ​​​ល​​​ចា​​​ក់​​​កៅ​​​ស៊ូ​​​ ​​​ហើ​​​យ​​​ខ្វា​​​ត់​​​ខ្វែ​​ង​គ្នា​ ​ដូ​ចសំ​បុ​ក​ពី​ង​ពា​ង​។​
    ដូ​ច្នេះ​​​មុ​​​ន​​​នឹ​​​ង​​ប​​​ញ្ច​​​ប់​​​សេ​​​ច​​​ក្តី​​​ក្នុ​​​ង​​​ប្រ​​​កា​​​ស​នេះ​​​​​​ ខ្ញុំ​បា​​​​ទ​​​មាន​​​សេ​​​ច​​​ក្តី​​​​ស​ង្ឃឹ​​ម​​​​ដ​ល់​​​ប​ង​​​ប្អូ​ន​ទាំ​​​ង​​​អ​​​ស់គ្នា​​​ជា​​​មុ​​​​ន​​ថា​​​ ​​​ប​​​ង​​​ប្អូ​​​ន​​​គ​ង់​​​មា​​​ន​​​ចិ​​​ត្ត​​​សា​ម​​​គ្គី​​​រួ​​ប​​​រួ​ម​​​កំ​​​លាំ​​ង​​​គ្នា​​​ ​ដើ​ម្បី​សា​ង​គ្រោ​ង​កា​រ​ណ៍​កសា​ង​ឃុំ​រ​ប​ស់​យើង​ ​ឲ្យ​សំ​រេ​ចដូ​ច​សេ​ច​ក្តី​នឹក​គិ​ត​រ​បស់​យើ​ង​...​។​
    នា​យ​រឿ​ង​ប្រ​កា​ស​មិន​ទា​ន់​ច​ង់​សេ​ច​ក្តី​ ​ស្រា​ប់​តែ​ឮ​សូ​រស​ម្លេ​ង​ស្រែក​ហ៊ោ​ម​កពី​ខា​ង​ក្រោយ​នា​យ​រឿង​ ​មា​នសេ​ច​ក្តី​ថា​៖​
​​    ​យើ​ង​កុំ​សុ​ខ​ចិ​ត្ត​ពួ​កយើ​ង​ ​លុ​បបឹ​ង​ត្រ​ពាំ​ង​ ​កា​ប់​ដើ​ម​ឈើ​ ​កា​ប់​ចំ​កា​រ​ ​យើ​ង​កុំ​យ​ល់​ព្រ​ម ​ពួ​ក​យើ​ង​មុ​ខ​ជា​ស្លា​ប់​អ​ស់​ហើ​យ​ ​បើ​លុ​ប​អូ​ក្រពើ​ទៅ​យើ​ង​កុំ​សុ​ខ​ចិ​ត្ត​។​
     ​មា​ន​មួ​យ​ពួ​ក​ស្រែ​ក​ត​មក​ថា​៖​
   ​សា​លា​រៀ​ន​ ​ម​ន្ទី​រ​ពេទ្យ​ ​រោ​ង​ឧ​ស្សា​ហ៍​ក​ម្ម​ មា​ន​ប្រ​យោជ​ន៍​អ្វី​ដ​ល់​យើ​ង ​ពួ​ក​យើ​ង​ត្រូវ​ត​វ៉ា​កុំ​សុ​ខ​ចិ​ត្ត​។​
     ​ជ​យោ! ​ពួ​ក​យើ​ងកុំ​សុ​ខ​ចិ​ត្ត​។
    ​ខ​ណៈ​នោះ​នា​យ​វិ​ទ្ធ​រ​ត់​ចេ​ញ​ពី​ក​ន្លែ​ងប្រ​កា​ស​នោះ​ទៅ​ដល់​ផ្ទះ​ ​ជួ​បនឹ​ង​តា​ខែ​មកំ​ពុ​ង​លា​ង​អំព​ង់​កាំ​ភ្លើ​ង​ ស្រា​ប់​តែឃើ​ញ​នា​យ​វិទ្ធ​រ​ត់​ទៅយ៉ា​ង​ប្រ​ញា​ប់​ប្រញា​ល់​ក៏​សា​កសួ​រ​ថា​៖​
     អា​វិ​ទ្ធ​! ​ម្តេ​ច​ទៅ​? ​កា​រ​ដែ​ល​យើង​គិ​ត​ម​ក​ហើយ​ ​វិ​ទ្ធ​សើ​ចត​ប​៖​
    ពុ​ក! ​ពុ​ក​! ​ឲ្យកាំ​ភ្លើ​ង​ម​កខ្ញុំ​ភ្លា​ម​ ​ខ​ណៈនេះ​ពួ​ក​យើ​ង​កំ​ពុ​ង​ស្រែ​កមិ​ន​យ​ល់​ព្រ​ម​ ពី​កា​រ​លុ​ប​បឹ​ងអូ​ ​ត្រ​ពាំ​ង​ ​ឲ្យកាំ​ភ្លើ​ង​ម​ក​ខ្ញុំ​ភ្លា​ម​ ឆា​ប់​ៗ​ ​ឆា​ប់​ៗ​។​
    ​តា​ខែ​ម​មិន​ប​ង្អ​ង់​នឹ​ងពា​ក្យ​ ​ក៏​រៀប​ចំ​កាំ​ភ្លើ​ងទៅ​ឲ្យ​កូ​ន​គា​ត់​៖
   ​ចូ​រ​ប្រ​តិប​ត្តិ​កា​រ​ឲ្យ​យ៉ាង​ស្ងា​ត់​ណា៎​ ​កូ​នប្រុ​ស​! ​ជ័យ​ជំ​នះ​រ​ប​ស់​យើ​ង​គឺ​ កា​រ​ស​ម្លា​ប់​អា​រឿ​ង​ឲ្យ​ផ្តា​ច់​ជី​វិត​ទៅ​កូ​ន​! ​ទៅ​ហើ​យ​នាំ​ជ័​យ​ម​ក​ឲ្យពុ​ក​។​
   ចំ​ណែ​ក​វិ​ទ្ធមិ​ន​ប​ង្អ​ង់​ស្ទុះ​រ​ត់​ទៅ​ដ​ល់​ក​ន្លែ​ង​មួ​យ​ ដែ​ល​មា​ន​ដើម​ត្របែ​ក​៤​-៥​ដើ​ម ​ជា​ទី​កំ​បាំង​ ​ហើ​យស​ញ្ញា​ដ​ល់ពួ​ក​ម៉ាក​គេ​៥-​៦​នា​ក់​ទៀត​ ​ដែ​ល​កំពុ​ង​ស្រែ​ក​ហ៊ោក​ញ្ជ្រៀ​វ​ឲ្យ​មក​រ​ក​គេ​។​
   ​១​៥​នា​ទី​ត​ម​ក ​វិ​ទ្ធ​ក៏​បា​ន​លើ​ក​កាំ​ភ្លើ​ង​ផ្ទឹម​ស្មា​ ​ដំ​រ​ង់អំ​ព​ង់​ទៅ​រ​កនា​យ​រឿ​ង​ដែ​ល​កំ​ពុ​ង​ឈ​រ​ប្រ​កា​ស​ ​ខ​ណៈ​នោះ​ឯង​សេ​ច​ក្តី​ក្តៅក្រ​ហា​យ​ ​ទោ​សៈ​បាន​ប​ង្កើ​តដ​ល់​វិ​ទ្ធ ​ធ្វើ​ឲ្យ​ងងឹ​ត​គ្រ​ប់​ផ្លូ​វ​ ​ព្រោះគេ​ព្យា​យា​ម​ ​ព្យា​បា​ទដ​ល់​ខ្លួន​នា​យ​រឿង​យូ​រ​មក​ហើ​យ ​ព្រោះ​នា​យរឿ​ង​ជា​ម​នុ​ស្ស​ដែ​ល​គេ​ស្អ​ប់​បំ​ផុត​ ​គ្មា​ន​អ្វី​ទៀ​ត​ទេ ​ដែ​លប​ង្គា​ប់​មិ​ន​ឲ្យវិ​ទ្ធ​បា​ញ់​កាំ​ភ្លើ​ងទៅ​រ​ក​នា​យរឿ​ង​ ​គ្រា​ប់​កាំ​ភ្លើ​ង​បា​ត់​រត់​ទៅ​ត្រូ​វ​របួ​ស​ជើ​ង​នា​យតិ​ក​និ​ក ​ធ្វើ​ឲ្យ​ចេ​ញឈា​ម​ហូរ​មុខ​គួ​រ​ឲ្យ​ណា​ស់​ តែ​ខ​ណៈ​នោះ​សេច​ក្តី​ព្យា​បា​ទរ​ប​ស់​នា​យវិ​ទ្ធ​ ក៏​ត្រូ​វត​ប​ស្ន​ង​នៃក​ម្ម​ ដែ​ល​គេ​បា​ន​ធ្វើម​ក​ មា​ន​អ្ន​ក​ស្រុក​៣​-​៤នា​ក់​ ដែ​ល​គេនៅ​ជិ​ត​នា​យវិ​ទ្ធ​បា​ញ់​កាំភ្លើ​ង​ទៅ​រ​កនា​យ​រឿ​ង ​អ្ន​ក​ស្រុក​អ​ស់​នោះ​បាន​ឃើ​ញ​ច្បា​ស់​ដោ​យ​ភ្នែ​ក​ខ្លួ​ន​ឯង​ ​ក៏​នាំ​គ្នា​ចាប់​ច​ង​នា​យ​វិ​ទ្ធ​ ​ហើ​យនាំ​យ​ក​ទៅ​ឲ្យនា​យ​រឿង​ ​ថ្វី​បើ​នាយ​រឿ​ងត្រូ​វ​របួ​ស​ជើ​ង​មែ​ន​ពិ​ត​ ​តែ​គេ​មិ​ន​គិ​ត​ដ​ល់​ដំ​បៅ​ដែ​ល​មា​ន​ឈា​ម​ហូ​រ​ចេ​ញ​ម​ក​ ​គេ​ដឹ​ង​ថា​ស​ត្រូ​វ​រ​ប​ស់​គេ​គឺ​នា​យ​វិ​ទ្ធ​ ​ព្រោះ​នា​យ​វិ​ទ្ធ​ច​ង់​ស​ង​សឹ​ក​គេ​ដោ​យ​កំ​លាំ​ង​អា​វុ​ធ​ ​គេ​ដឹ​ង​ច្បា​ស់​ថា​កា​រ​ក​សា​ង​ ​ឃុំ​ស្វា​យ​ប៉ោ​ក​ជា​ថ្មី​នេះ​ ​មុ​ខ​ជា​រឿ​ង​ហេ​តុ​ដ​ល់​ខ្លួ​ន​គេ​ ​ព្រោះ​គេ​ជា​អ្ន​កផ្តើ​ម​កា​រ​។
    នា​យ​វិ​ទ្ធ​ត្រូ​វ​អ្ន​កស្រុ​ក​ចាប់​ប្រ​គ​ល់​ខ្លួ​ន​ម​ក​ឲ្យ​នា​យ​រឿ​ង​ ​ថ្វី​បើ​នា​យ​រឿ​ង​ត្រូ​វ​រ​បួ​ស​ជើ​ង​ហើ​យ​មា​ន​​ឈា​ម​ហូ​រ​ចេញ​ម​ក​ ​គេ​នៅ​តែ​ញ​ញឹ​ម​មិ​ន​មា​ន​ខឹ​ង​សំ​ដែ​ង​កិ​រិ​យា​ឲ្យ​នា​យ​​វិ​ទ្ធ​ដឹ​ង​ ​ព្រោះ​គេ​ដឹ​ង​ថា​នាយ​វិ​ទ្ធ​ជា​ម​នុ​ស្ស​ល្ង​ង់​ខ្លៅ​មិ​ន​បា​ន​ទ​ទួ​ល​កា​រ​សិ​ក្សា​ម​ក​ ​កា​រ​ដែ​ល​គេ​ធ្វើ​ម​ក​នោះ​ដោ​យ​សា​រ​សេ​ច​ក្តី​ង​ងឹ​ត​ ​មិ​ន​ជ្រា​ប​ជ្រៅ​ដ​ល់​កិ​ច្ច​កា​រ​ចំ​រើ​ន​ ​ដូ​ច្នេះ​នា​យ​រឿ​ង​ទើ​ប​ទុ​ប​ចិ​ត្ត​មិ​ន​ច្រ​ឡោ​ត​ត​ប​ ​ហើ​យ​គេ​ចាំ​សុ​ភា​សិ​ត​ថា​ ​ចា​ញ់​ជា​ព្រះ​ ​ឈ្នះ​ជា​មា​រ​។​
   ​ខ​ណៈ​នោះ​ ​មា​ន​អ្ន​ក​ស្រុ​ក​ចា​ប់​នា​យ​វិ​ទ្ធ​ច​ង​ដៃ​នឹ​ង​ខ្សែ​មួ​យ​យ៉ា​ង​ធំ​ ​នា​យ​រឿ​ង​ឃើ​ញ​ដូ​ច្នោះ​ ​ក៏​និ​យា​យ​ហា​ម​មិ​ន​ឲ្យ​ច​ង​ ​សុំ​ឲ្យ​ស្រា​យ​ខ្សែ​ចេ​ញ​ ​ហើ​យ​នា​យ​រឿ​ង​ក៏​និ​យាយ​ទៅ​កា​ន់​វិ​ទ្ធ​ថា​៖​
  ​វិ​ទ្ធ​ ​គ្នាមិ​ន​ខឹ​ង​នឹ​ង​ឯ​ង​ទេ​ ថ្វី​បើ​ឯ​ង​ព្យា​យា​ម​យ​ក​អា​វុ​ធ​ម​ក​បា​ញ់​គ្នា​ ​តែ​មុ​ន​នឹ​ង​គ្នា​ស្លា​ប់​ដោ​យ​សា​រ​ ​គ្រា​ប់កាំ​ភ្លើ​ង​រ​ប​ស់​ឯ​ង​ គ្នា​សុំ​ខ្លួ​ន​បំរើ​ប្រ​ទេ​ស​ជា​តិ​ ​បំ​រើ​ប​ងប្អូ​ន​អ្ន​កស្រុ​ក​ដោយ​សេ​ចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​សិ​ន​។​
   កា​រដែ​ល​គ្នា​មិ​ន​សា​ង​គ្រោ​ង​កា​រ​ណ៍​ប្រែ​ប្តូ​រ​ស​ភា​ពនៃ​ឃុំ​ស្វា​យ​ប៉ោ​នេះ ​ក៏​គ្មា​ន​អ្វីទេ​ក្រៅ​អំ​ពី​គ្នាច​ង់​ ​ឲ្យ​ប​ង​ប្អូន​យើ​ង​ទាំង​អ​ស់​គ្នា​ មា​ន​ទី​លំនៅ​ល្អ​ ​មា​នផ្លូ​វថ្ម​ល់​ដែ​លចា​ក់​កៅ​ស៊ូ​ មា​ន​រោ​ង​ឧ​ស្សា​ហ៍ក​ម្ម​ធំ​ៗ​ មា​ន​​ផ្ទះ​​​ថ្ម​ធំៗ​ ​ហើ​យមា​ន​រ​ទេះ​ភ្លើ​ង​ ​រ​ទេះ​ឡា​ន​រ​ត់​ទៅ​វិ​ញ​ទៅ​ម​ក​នៅ​លើ​ថ្ន​ល់​ ​ដែ​ល​ខ្វា​ត់​ខ្វែ​ង​ដូ​ច​សំ​បុ​ក​ពីង​ពា​ង​ ​ការ​ទាំ​ង​អ​ស់​នេះ​ជាកា​រ​ពិ​បាក​ប​ន្តិ​ច​ ​តែ​បើពួ​ក​យើ​ង​ទាំ​ងអ​ស់​មា​ន​សេច​ក្តី​ព្យា​យា​ម​ស៊ូ​ទ្រាំនឹ​ង​សេ​ចក្តី​លំ​បា​ក​ទាំង​ឡា​យ​ ​ពេល​នោះ​ហើ​យសេ​ច​ក្តីសំ​រេ​ចនៅ​ខា​ង​មុ​ខ ​នឹ​ង​ប​ង្កើ​តផ​ល​ឲ្យ​ឃើញ​ឡើ​ង​ភ្លា​មៗ​។​
  ចំ​ណែ​ក​នា​យវិ​ទ្ធ​ ​និង​អ្ន​ក​ស្រុក​ឯ​ទៀ​ត​ជាច្រើ​ន​ អ​ង្គុ​យស្តា​ប់​​​នា​យរឿ​ង​អ​ធិ​ប្បា​យ​សព្វ​គ្រ​ប់​ ក៏​មា​ន​ចិត្ត​ស្រ​ឡា​ញ់រា​ប់​អា​ននា​យ​រឿ​ង​កា​ន់​តែ​ច្រើ​នឡើ​ង​ ​ព្រោះ​ស្តា​ប់​ទៅ​ក៏​កា​ន់​តែ​ចូល​ចិ​ត្ត​ឡើង​ ​ភ្ញាក់​ពី​សេច​ក្តីកំ​ហុ​ស​រប​ស់ខ្លួ​ន​ ដែ​ល​ដេ​ក​លិ​ចល​ង់ម​ក​ជាយូ​រ​អ​ង្វែ​ងហើ​​យ ​ក៏​នាំ​គ្នា​ក្រោ​ក​ឡើង​ដោ​យមា​ន​វិទ្ធ​ជា​អ្ន​ក​នាំ ​ឲ្យ​ស្រែក​ព្រ​មៗ​គ្នា​៖ ​ខ្ញុំ​សូម​ផ្លា​ស់​គំនិ​តថ្មី​ ​ប្រែចិ​ត្ត​ថ្មី​ ដើ​ម្បី​រួប​រួ​ម​កំ​លាំ​ង​គ្នា​ក​សា​ង​គ្រោ​ងកា​រ​ណ៍​ឲ្យ​បាន​សំ​រេ​ច​ ក្នុ​ងអ​នា​គ​ត​ឆាប់​ៗ​នេះ​!​។
     ជ​យោ! ​ជ​យោ! ​សូម​ឲ្យ​គ្រោ​ងកា​រ​ណ៍​យើង​ចូ​រ​សំ​រេ​ច​! ជ​យោ​ ​សូម​ឲ្យឃុំ​ស្វា​យប៉ោ​យើ​ងចំ​រើ​ន! ​សូម​ឲ្យ​ប​ង​ប្អូ​នក្នុ​ង​ឃុំចំ​រើ​នទៅ​កា​ន់ជ័​យ​ខា​ង​មុ​ខនេះ​!
   ដើ​មខែ​ថ្មី​ចូ​ល​មក​ដ​ល់​ ​នា​យរឿ​ង​ក៏​បា​ននាំ​គ្រឿ​ង​ច័ក្រ​ ​គ្រឿង​ជី​ក​ដី​ ​លុប​ដី​ ​និ​ងគ្រឿ​ង​ឧ​បក​រ​ណ៍​ ​គ្រ​ប់យ៉ា​​ង​ពី​ក្រុ​ម​សា​ធារ​ណៈ​កា​រ​ម​ក​ប្រើ​ប្រា​ស់ក្នុ​ង​កិច្ច​កា​រ​នេះ​ ​នាយ​វិ​ទ្ធ​បា​ន​សុំខ្លួ​ន​ទៅ​ធ្វើ​ការ​ក្នុ​ង​កិ​ច្ច​ការ​នេះ​ ​ហើយ​អ្ន​ក​ស្រុក​ទាំ​ង​អស់​គ្នា​មាន​សេ​ចក្តី​សា​ម​គ្គី​ព្រ​ម​ព្រៀ​ងគ្នា​ជួ​យ​កិច្ច​កា​រ​នេះ ​ដោ​យ​គ្មា​នគិ​ត​ដ​ល់​កា​រ​នឿ​យ​ហ​ត់អ្ន​ក​ទាំ​ងអ​ស់​គ្នា​ ​ស្តាប់​ប​ង្គា​ប់​នាយ​រឿ​ងដែ​ល​ជា​មេចា​ត់​កា​រធំ​ដោ​យ​គ្មា​នកា​រ​ជ​ជេ​ក​ឬ​ឈ្លោះ​គ្នា​ឡើ​យ​។
    រ​យៈ​៣​ឆ្នាំ​ត​ម​ក គ្រោ​ងកា​រ​ណ៍​ក​សា​ងឃុំ​ស្វា​យ​ប៉ោ​ជា​ថ្មី​នោះក៏​បា​ន​សំ​រេ​ច​រូប​យ៉ា​ង​គួ​រ​ឲ្យ​ស​រ​សើរ​ ​កំ​លាំង​កា​យ​ ​និ​ង​កំ​លា​ងចិ​ត្ត​ ​ទាំ​ង​ញើ​ស ​ទាំ​ង​កា​រនឿ​យ​ហ​ត់រ​ប​ស់​អ្ន​កស្រុ​ក​ឃុំ​ស្វាយ​ប៉ោ​ ​ក៏បា​ន​សំ​ដែ​ង​រូប​ឲ្យឃើ​ញ​ទា​ន់​ភ្នែ​ក​។​
  បឹ​ង​ក្រ​ពើ​ដែ​ល​ទីអា​ស្រ័​យ​រ​ប​ស់មូ​ស​ ​និ​​​ង​ក្រពើ​នោះ​ ​ក៏​ក្លា​យស​ភា​ពជា​ផ្ទះ​ពេ​ទ្យរ​ក្សា​រោគ​យ៉ា​ង​ធំ ​ខ្ទ​ម​តា​ខែម​ក៏​មា​ន​សភា​ព​ជា​ផ្សា​មួយ​យ៉ា​ង​ធំ​សម្បើ​ម​ ​ផ្ទះ​តាឆុំ​ក៏​មាន​ស​ភា​ព​ជា​ម​ហា​វិទ្យា​ល័​យ​ដែ​ល​មាន​ ​អ្នក​រៀ​នសូ​ត្រ​ចំ​នួ​នជា​ង​ ១​០​០​០នា​ក់​ ​ទៅ​ម​ក​សិ​ក្សារា​ល់​ៗ​ថ្ងៃ​ ​ឃុំ​ស្វាយប៉ោ​ក៏​ផ្លា​ស់​រូ​បជា​ស្រុ​ក​មួ​យយ៉ា​ង​ធំ​ ​ដែល​មាន​រ​ទេះ​ភ្លើ​ង​ រ​ទេះ​ឡា​ន​ចេញ​ចូ​ល​ទៅវិ​ញ​ទៅ​ម​ក​គ្មាន​ដា​ច់​មួ​យ​រ​យៈ​វេ​លា​ ពេ​ល​យ​ប់​មា​ន​ភ្លើង​ ​អ​គ្គិ​ស​នី​បំភ្លឺ​តា​ម​ផ្លូ​វ​ប្រដូ​ច​​ថ្ងៃ​ ហើ​យ​អ្ន​ក​ស្រុក​ក៏​បា​នដើ​រ​លើ​ថ្ន​ល់ដែ​ល​ចា​ក់​កៅស៊ូ​ ​មិ​ន​មែ​នលុ​យ​ភក់​ដូ​ច​កា​ល​ពីដើ​ម​ទៀ​ត​ទេ​។
   ចូ​រ​អ្ន​ក​ប្រៀប​ធៀ​ប​ស​ភាព​ឃុំ​ស្វា​យ​ប៉ោពី​៣​០​ឆ្នាំ​មុ​ន​ និ​ង​ពេល​ឥ​ឡូ​វ​នេះ ​លោក​អ្នក​នឹ​ង​ឃើ​ញថា​ ​សេច​ក្តី​ស្ង​ប់​ស្ងា​ត់មិ​ន​ទា​ន់​ស​ម័យ​នៃ​ឃុំ​ស្វាយ​ប៉ោ​នោះ​ ​ខុស​នឹ​ង​ពេ​ល​នេះ​ដូ​ច​ម្តេ​ច​ខ្លះ?
   ​ហេ​តុ​នេះ​សូ​មខេ​ម​រ​ជន​ទាំ​ង​ឡា​យ​ ​ដែ​លជា​កំ​លាំ​ងរ​ប​ស់​ជាតិ​ ​នាំ​គ្នា​ប្រែ​គំនិ​ត​ ​ប្រែ​ចិត្ត​ ​ដើ​ម្បី​ជួ​យគ្នា​ក​សា​ង​ភូ​មិ​លំនៅ​រ​ប​ស់​យើង​ឲ្យ​ទា​ន់​សម័​យ​ចំ​រើ​ន​ ឲ្យ​ទា​ន់​លោ​ក​អារ្យៈ​ ​ដូ​ច​ក្នុ​ង​រឿង​ដែ​ល​បា​ន​រៀ​បរា​ប់​ ម​ក​ដើ​ម្បី​នាំគ្នា​ឈា​ន​ទៅដ​ល់​ទីជ័​យ​ជំ​នះ​ និ​ង​សេ​ច​ក្តីមិ​ន​សំ​រេ​ចក្នុ​ង​គោ​ល​ការ​ណ៍​ក​សាង​ខ្លួ​ន​ ​ដូ​ចប្រ​ទេ​ស​ ​គេចំ​រើ​ន​ម​កហើ​យ​គ្រ​ប់​ៗ​ ប្រ​ទេ​ស​ជិ​ត​ខាង​យើ​ង​៕

No comments:

Post a Comment