Tuesday, March 25, 2014

ចំណាកស្រុក

By Tararith


រត់ពីភូមិស្រុកទៅដល់សៀម                សៀមទាមអង្កៀមខ្មែររាល់រូប
រូបរាងស្គាំងស្គមដូចជើងធូប                 ធូបឆេះរាល់រូបប្រាថ្នាផ្សង
ផ្សងសុំក្ដីសុខទៅជាតិមុខ                     មុខពេញដោយទុក្ខលើកដៃប៉ង
ប៉ងសុំតែសុខជាតិនេះផង                    ផងគ្នាគេចងជាប់សប្បាយ។
បាយគ្មានក្នុងឆ្នាំងតាំងវីវក់                   វក់ធ្វើឲ្យឈ្លក់សោះទាំងកាយ
កាយញើសជោកជាំទ្រាំត្រួសត្រាយ     ត្រាយផ្លូវដូរបាយធ្វើកិច្ចការ។
ការងារនេះជារបររស់                          រស់ជួបនឹងគ្រោះធំក្រៃណា
ណាមួយទឹកដីកេរដូនតា                      តាឲ្យរក្សាតែមិនគង់។
គង់អីបើពួកអ្នកដឹកនាំ                          នាំខ្មែរឲ្យគ្រាំមកយូរលង់
លង់ក្នុងទុគ៌តអួតគង់វង្ស                      វង្សនេះពិតល្ងង់វង្សលក់ជាតិ។
ជាតិខ្មែរធ្លាក់ហួសពីការស្មាន               ស្មានថាថ្កើងថ្កានឃើញព្រោងព្រាត
ព្រាតប្រាសទៅស្រុកគេថែមទៀត        ទៀតហើយខ្មែរឃ្លាតវៀតយកដី៕

No comments:

Post a Comment