Thursday, August 4, 2016

រូប

By Tararith

មានរូបតែរូបឥតព្រលឹង               បានអីរំពឹងបន់រាល់ដង
រឹតតែឲ្យទុក្ខដេញចាប់ចង            នេះហើយអាយ៉ងគេបង្វឹក។
មើលរូបស្រស់ថ្លាដូចកញ្ចក់          ចិត្តកករល្អក់សម្លាប់ថ្លឹក
សម្ដីសម្ដៅដូចប្រមឹក                   សន្យាឡើងសឹកមិនធ្វើសោះ។
សន្យាថាការពារព្រៃព្រឹក្សា            ហ៊ានកាត់សិរិសារបើព្រៃអស់
ថាបានតែមាត់បាត់ទាំងកោះ        ត្រល់ធំស្រណោះពេកកន្លង។
មានរូបតែរូបជាគំនូរ                    មិនដែលគិតគូរសូម្បីម្ដង
ព្រំដែនដីទឹកគូសកាត់កង            ខ្មែរជាប់ចំណងចងគ្មានច្បាប់។
មានរូបៗនោះដូចជាខ្លែង             នៅខ្ពស់ម្នាក់ឯងតែងរ៉ាយរ៉ាប់
តែរឿងល្អល្អះឲ្យរាស្រ្តស្ដាប់          រាស្រ្តត្អូញឈឺចាប់-ស្ដាប់មិនបាន។
មានរូបក៏ពិតឥតវិញ្ញាណ             លុកលុយទន្រ្ទានឥតមានស្រាន
ធនធានបស់ជាតិទាំងប៉ុន្មាន        ប្រមូលយកថ្កានច្រានជាតិក្រ។
មានរូបៗអើយដូចជាសេក           រូបឆោមល្អពេកឆើតបវរ
មើលពីចម្ងាយផូរផង់ល្អ               នៅជិតខ្មៅសបែងចែកបាន។
រូបល្អនោះល្អគ្មានអ្វីប្រៀប            នៅជិតបើធៀបមិននឹកស្មាន
ខាងក្នុងពិតផ្ទុយនឹងសណ្ដាន       បន្សល់ទុកដានខ្មៅងងឹត។
មានរូបដូចធូបកំពុងឆេះ              ចុងក្រោយជាផេះនេះជីវិត
មានរូបសម្រួចចិត្តគំនិត               រូបអើយគូរគិតជាតិខ្លះផង៕

No comments:

Post a Comment