រូប

By Tararith

មានរូបតែរូបឥតព្រលឹង               បានអីរំពឹងបន់រាល់ដង

រឹតតែឲ្យទុក្ខដេញចាប់ចង            នេះហើយអាយ៉ងគេបង្វឹក។

មើលរូបស្រស់ថ្លាដូចកញ្ចក់          ចិត្តកករល្អក់សម្លាប់ថ្លឹក

សម្ដីសម្ដៅដូចប្រមឹក                   សន្យាឡើងសឹកមិនធ្វើសោះ។

សន្យាថាការពារព្រៃព្រឹក្សា            ហ៊ានកាត់សិរិសារបើព្រៃអស់

ថាបានតែមាត់បាត់ទាំងកោះ        ត្រល់ធំស្រណោះពេកកន្លង។

មានរូបតែរូបជាគំនូរ                    មិនដែលគិតគូរសូម្បីម្ដង

ព្រំដែនដីទឹកគូសកាត់កង            ខ្មែរជាប់ចំណងចងគ្មានច្បាប់។

មានរូបៗនោះដូចជាខ្លែង             នៅខ្ពស់ម្នាក់ឯងតែងរ៉ាយរ៉ាប់

តែរឿងល្អល្អះឲ្យរាស្រ្តស្ដាប់          រាស្រ្តត្អូញឈឺចាប់-ស្ដាប់មិនបាន។

មានរូបក៏ពិតឥតវិញ្ញាណ             លុកលុយទន្រ្ទានឥតមានស្រាន

ធនធានបស់ជាតិទាំងប៉ុន្មាន        ប្រមូលយកថ្កានច្រានជាតិក្រ។

មានរូបៗអើយដូចជាសេក           រូបឆោមល្អពេកឆើតបវរ

មើលពីចម្ងាយផូរផង់ល្អ               នៅជិតខ្មៅសបែងចែកបាន។

រូបល្អនោះល្អគ្មានអ្វីប្រៀប            នៅជិតបើធៀបមិននឹកស្មាន

ខាងក្នុងពិតផ្ទុយនឹងសណ្ដាន       បន្សល់ទុកដានខ្មៅងងឹត។

មានរូបដូចធូបកំពុងឆេះ              ចុងក្រោយជាផេះនេះជីវិត
មានរូបសម្រួចចិត្តគំនិត               រូបអើយគូរគិតជាតិខ្លះផង៕