ចម្លាក់

By Tararith

កាលមុនលោកជាវរជន                    ប្ដូរផ្ដាច់ពេកពន់ការពារដី

ជួយឥតរួញរាខ្មែរប្រុសស្រី                 ឥឡូវនៅហីដូចចម្លាក់។

ប្រហែលពេញចិត្តនឹងតំណែង            គេលើកទូលសែងរៀបទុកដាក់

រង្វាន់គេឲ្យយសមាសប្រាក់               ប្រលាក់ដោយញើសឈាមអ្នកក្រ។

កាលមុនមានខ្មែរនៅក្នុងចិត្ត              សង្រ្គោះអាណិតដ៏ស្មោះស

ប្រជាដើរតាមយ៉ាងកុះករ                   តាមច្រើនតំណរតកូនចៅ។

ឥឡូវលាក់ខ្លួនពួនសម្ងំ                     ឬព្រួយក្រៀមក្រំខ្លោចផ្សាក្ដៅ

ទើបស្ងៀមស្ងាត់នៅទួញសោកសៅ    ខ្មែរដង្ហោយហៅខ្សោះសំឡេង។

ជួយផងៗលោកនាយក                    មន្រ្ដីគម្រក់លក់កិបកេង

អភិវឌ្ឍន៍ដូចឆ្គួតវង្វេង                       ប្រហារប្រជែងធ្វើមានបាន។

លោកអើយអំណាចដែលគេមាន        ទន្រ្ទានឈ្លានពានគ្មានស្រាកស្រា
សង្ឃឹមលោកជួយតែមិនស្មាន            ប្រាណស្ងៀមដូចថ្មមិនតបឆ្លើយ៕